.JPG)
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ
ΑΘΗΝΑ 21/02/2009
Ξενοδοχείο ΣΤΑΝΛΕΫ
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Μετά την εισήγηση του κ. Δαμιανού Βασιλειάδη για τις προτάσεις του ΔΗΚΚΙ για τα εθνικά θέματα ξεκίνησε η συζήτηση με τους κάτωθι ομιλητές:
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΟΣ
Ήθελα να πω ότι αυτό που χαρακτηρίστηκε ως εισήγηση από τον Δαμιανό, το κείμενο το δικό μου που είχα μερικά αντίγραφα και τα μοίρασα και που δημοσιεύτηκε στην ΑΥΓΗ, ήταν μια παρέμβαση με αφορμή το Συνέδριο του ΣΥΝ και το κείμενο το μεγάλο σαν τόμος που ονομάσθηκε σαν πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και δημοσιεύτηκε την ίδια μέρα με το κείμενο του ΣΥΝ. Ήθελα να πω ουσιαστικά στο κείμενο αυτό η δική μου παρέμβαση εστιάζεται στο γεγονός ότι σε ένα κείμενο 330 σελίδων η εξωτερική πολιτική και η αναφορά σε εθνικά θέματα και στη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας καταλαμβάνουν ακριβώς μιάμιση σελίδα, άλλη μιάμιση σελίδα καταλαμβάνουν οι διάφορες προτάσεις σε σχέση με την ΕΕ κλπ.
Ξεκινάω από κει για να κάνω μια κριτική, μια παρατήρηση, σε ένα κακό συνεννοούμενο διεθνισμό ο οποίος χαρακτηρίζει την άποψη και την προσέγγιση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στην πλειοψηφία του. Αναφέρονται σε ένα αριστερό πρόγραμμα εκτός τόπου και χρόνου, σαν να αφορούσε μία χώρα που συνορεύει με την Ολλανδία ή το Βέλγιο ή να είναι σε κάποιον άλλο πλανήτη. Αυτό είναι πολύ σοβαρό και οι διαδικασίες που θα συντελεστούν στα πλαίσια αυτής της επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ της οποίας θα συμμετάσχουμε θα μας δώσουν μια ευκαιρία για να παλέψουμε το θέμα, για να δούμε τι περιθώρια παρέμβασης - διεύρυνσης της οπτικής, ας πούμε ένα μπόλιασμα του ΣΥΡΙΖΑ με μια εθνική συνείδηση και διάσταση είναι εφικτή. Εγώ έχω βέβαια μεγάλες επιφυλάξεις, αν και ιδρυτικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ το 2004 απομακρύνθηκα πολύ γρήγορα, από το σχέδιο ΑΝΑΝ δεν ψήφισα ούτε τότε, ούτε το 2007 το ΣΥΡΙΖΑ.
Έγινε προ ημερών ένα φόρουμ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο διεθνούς πολιτικής και μίλησαν ο καθηγητής Τσάκωνας, ορισμένοι δημοσιογράφοι (Καπόπουλος, Λυγερός και η Αδάμ) καθώς και ο Πάνος Τρυγάζης από την πλευρά του ΣΥΝ. Αποκόμισα κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία από αυτή την συνάντηση και θα προσπαθήσω να σας τα μεταφέρω. Αυτό που διαπίστωσα είναι ένας θεσμός διεθνούς πολιτικής και από τη Γεν. Γραμματεία καλούνται διάφοροι επιστήμονες και πολιτικοί κατά καιρούς, καλούν λοιπόν και εμένα γιατί κάποτε έκανα μια ουσιαστική παρέμβαση προς τον σύμβουλο του Όλμερ και το εξετίμησαν αυτό, γι΄αυτό με καλούν και ωφελούμαι ιδιαίτερα από αυτό. Εκεί διαπίστωσα ότι η αδυναμία χάραξης εθνικής στρατηγικής δεν είναι κάτι που περιορίζεται στο χώρο της Αριστεράς, αλλά είναι γενικότερο χαρακτηριστικό του πολιτικού μας συστήματος. Η έλλειψη αυτής της εθνικής στρατηγικής οδηγεί σε μια εσωστρέφεια σε έναν αμυντισμό και μια θεώρηση της εξωτερικής πολιτικής μέσα από μια οπτική αμυντική εξωτερικών απειλών κλπ. αντιδρούμε σε διάφορες κρίσεις και προκλήσεις αλλά αδυνατούμε να χαράξουμε μία μακροπρόθεσμη στρατηγική και να την ακολουθούμε. Εκτός από αυτά, αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι και μία ασάφεια επικοινωνιακή, από την πλευρά των αρμοδίων, να επικοινωνήσουν με μια σαφή στρατηγική και μια σαφή εθνική θεώρηση των πραγμάτων και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καλλιεργεί και μια σύγχυση στο εξωτερικό κόσμο αλλά και στην διεθνή κοινή γνώμη.
Ζητούμενο είναι μια θεσμική κατοχύρωση και εφαρμογή εθνικής στρατηγικής. Υπάρχει το συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής που συστήθηκε μετά την πρόταση του ΣΥΝ, δέκα χρόνια τώρα, αλλά αυτό που μας είπε ο Τρυγάζης στην εκδήλωση, ότι είναι καθαρά διακοσμητικό, δεν συντελείται τίποτα. Υπάρχει μια δυσπιστία, μια έλλειψη ουσιωδών συζητήσεων και επεξεργασιών. Πιστεύω ότι χρειάζεται ένα συμβούλιο εθνικής ασφάλειας το οποίο να περιλαμβάνει την εξωτερική πολιτική, την άμυνα αλλά και θέματα Παιδείας, οικονομικής και περιφερειακής ανάπτυξης κλπ. Θα μπορούσαμε εμείς να προτείνουμε να δημιουργηθεί ένα τέτοιο θεσμικό όργανο αλλά να είναι ουσιώδες ώστε να επεξεργάζεται και να χαράζει εθνική στρατηγική.
Το δεύτερο που θέλω να επισημάνω είναι η απουσία δημόσιου διαλόγου. Ξέρω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΝ το αποφεύγουν συστηματικά πολύ καιρό τώρα, αλλά το ίδιο και τα άλλα κόμματα. Υπάρχουν ανοικτά θέματα ακόμη που πρέπει να μας απασχολήσουν όπως Κυπριακό, Μακεδονικό, Αιγαίο, εγώ θα έλεγα και η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας που είναι σημαντικό. Σαν επόμενο θέμα είναι επιτακτική ανάγκη να ανοίξουμε εμείς το διάλογο και στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς γενικότερα, αλλά και της κοινωνίας ευρύτερα. Επιβάλλεται γιατί είναι και η συγκυρία κατάλληλη. Η Αριστερά ζητάει πρόγραμμα οπότε εμείς παρεμβαίνουμε, είναι οι ευρωεκλογές που έρχονται, αλλά είναι και η γενικότερη κατάσταση στην παγκόσμια και περιφερειακή κρίση.
Η Αριστερά φτάνει σε σημείο να υποβαθμίζει τον παράγοντα Άμυνα, Ασφάλεια και Διπλωματία και αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Μεγάλο άγχος της Αριστεράς είναι μην εμπλακεί σε μια εθνοκεντρική προσέγγιση στο όνομα κάποιου διεθνισμού, που για μένα είναι κακώς εννοούμενος. Αυτό είναι ένα σημείο που παρακάμπτει την πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ με όρους αν αυτό συμφέρει την Ελλάδα ή όχι, αναφερόμενοι κατά πόσον συμφέρει την Τουρκία ή τον τουρκικό λαό χωρίς να επισημαίνονται τα συμφέροντα της Ελλάδας, πατρονάροντας τον τουρκικό λαό. Εδώ η Αριστερά καλείται να διεκδικήσει την πολιτική ηγεμονία δηλ. να εκφράσει το σύνολο, το Έθνος, τους Μετανάστες κλπ.
Τελειώνοντας προτείνω ένα σχεδιασμό ρεαλιστικό, να έχει μια αποτίμηση του διεθνούς περιβάλλοντος, να υπάρχει μια συνέπεια που να είναι σύγχρονη και οι επιμέρους στόχοι να είναι μεταξύ τους συνεπείς και συμβατοί αλλά και διαχρονικά να υπάρχει μια συνέπεια όχι μόνο συγχρονικά και φυσικά με σαφήνεια. Έχουμε και το θέμα της Ευρωπαϊκής στρατηγικής που έχει μονοπωλήσει και δεν έχουμε δει Μεσογειακή στρατηγική ή Βαλκανική τόσο ξεκάθαρη. Η Ελλάδα εμφανίζεται ταυτόχρονα υπέρ της εμβάθυνσης της πολιτικής Ευρώπης και της μάξιμουμ διεύρυνσης και αυτό είναι ασυμβίβαστο και συνιστά αντίφαση ολέθρια για την εθνική στρατηγική. Ως κατακλείδα η ανάγκη εθνικής στρατηγικής απαιτεί κράτος υπό την ευρεία έννοια. Ευχαριστώ.
ΒΙΚΥ ΑΡΑΠΗ
Φίλες και φίλοι, όλοι εδώ που ενδιαφερόμαστε για τα εθνικά μας θέματα και μάλιστα το ΔΗΚΚΙ το έχει αποδείξει από παλιά που κατηγορηθήκαμε για εθνικιστές, συνεχίζουμε αυτόν τον αγώνα γιατί πραγματικά η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα με την εδαφική τους ακεραιότητα που τριγύρω βλέπουμε πως ενεργούν. Το επιδιώκουν με πολλούς τρόπους είτε με συλλόγους, είτε με παρεμβάσεις από τις χώρες τους τόσο οι Σκοπιανοί, αλλά και οι Αλβανοί, οι Τούρκοι κλπ. αυτό όμως που δεν αναφέρθηκε ήταν μια σημαία που σηκώθηκε και κατά πόσον έχουν βλέψεις Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι, αυτό που έγινε στην Γιουγκοσλαβία, τα μικρά κρατίδια μήπως και την Ελλάδα, γιατί μετά το 1830 που ανεξαρτητοποιήθηκε ήταν το πρώτο κράτος στα βαλκάνια που ήταν ανεξάρτητο έθνος.
Μήπως έχουν στόχο να μας κομματιάσουν για να μην έχουμε δύναμη; Πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας αυτή την ενέργεια. Μου έδειξαν μια φωτογραφία με μία σημαία στην Κρήτη που είχε τον ελληνικό σταυρό και στο ένα τέταρτο πάνω είχε το σήμα αυτό που χρησιμοποιούσαν οι σουλτάνοι, το αστέρι. Φυσικά έμεινα έκπληκτη για την Κρήτη και επίσης αυτή τη σημαία την ίδια μου είπαν ότι την έδειξαν και οι αγρότες που ήρθαν στον Πειραιά. Θα πρέπει να μη δεχόμαστε να σηκώνουν τέτοιες σημαίες δήθεν ανεξαρτητοποίησης της Κρήτης. Και αυτά που κάνουν στη Μακεδονία με το Μ. Αλέξανδρο ή στη Θράκη με τους Τούρκους, πρέπει να μας προβληματίσουν και να είμαστε ενωμένοι και ο διάλογος που γίνεται εδώ σήμερα να γίνει πιο ανοιχτός, διότι υπάρχουν πολλοί Έλληνες, απλοί άνθρωποι που ενδιαφέρονται για την Ελλάδα, για το Έθνος μας και για όλη αυτή την προπαγάνδα που γίνεται για το διαμελισμό της Ελλάδας. Γίνεται ένας αγώνας αυτή τη στιγμή, βλέπουμε ότι η κυβέρνηση δεν αντέδρασε καθόλου ειδικά με τη Μακεδονία με το Αλέξανδρο με αυτό που κάνουν. Είναι καλός ο διάλογος που γίνεται εδώ αλλά θα πρέπει να τον ανοίξουμε. Όταν ήμουν στη Βουλή είχε φέρει ένα τηλεγράφημα ένας βουλευτής που έλεγε ότι στα σύνορα τα εμπορεύματα της Μακεδονίας περνούν με το όνομα Makedonia από τότε.
Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν το γνωρίζει ο κόσμος, ότι γίνεται ένας αγώνας τώρα από όλους εμάς εδώ που ενδιαφερόμαστε για το έθνος μας και για το κράτος μας και πρέπει να βγει προς τα έξω. Κινδυνεύουμε. Εγώ είμαι εκπαιδευτικός και ακούω στο σχολείο τόσα πράγματα από τα παιδιά που με εκπλήσσουν. Τους έβαλα να βρουν κάποια πράγματα στο Internet που έχουν σχέση με την Ιστορία μας και δεν υπήρχαν. Δεν ήταν δικαιολογία τους, έψαξαν και δε βρήκαν αυτό που ήθελαν. Φοβάμαι ότι σε λίγο καιρό οι μαθητές και οι νέοι δάσκαλοι δεν θα γνωρίζουν την Ελληνική μας Ιστορία, ούτε τα προβλήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα. Γι’ αυτό προτείνω εγρήγορση, επαγρύπνηση και να κάνουμε ένα διάλογο για την Παιδεία, για τον Πολιτισμό μας, για τη Γλώσσα μας γενικά για όλα τα θέματα σε ανοιχτή συζήτηση. Δε θέλω να πω τίποτα. Ευχαριστώ πολύ.
ΑΓΑΘΗ
Ήθελα να συμπληρώσω κάτι επάνω σε αυτά που είπε η κ. Αράπη. Σας ευχαριστώ καταρχήν γιατί είναι η πρώτη φορά που παρευρίσκομαι εδώ. Θα συμφωνήσω ότι πρέπει να γίνει ο διάλογος πιο ανοιχτός. Μια πρωτοβουλία που δεν υπήρχε γιατί απαγορεύονταν οι συζητήσεις για τα εθνικά θέματα και στα ΜΜΕ. Αυτά ακριβώς συμβαίνουν κάθε μέρα κι εγώ που μιλάω με κόσμο έχουν τις ίδιες απόψεις με μένα. Πρέπει να τα πούμε δυνατά και να επιμένουμε, γιατί πολύς κόσμος υπάρχει που καπελώνεται και πολύς κόσμος που κλείνει τις τηλεοράσεις σε όλα αυτά τα ιδιωτικά κανάλια τα οποία είναι απαράδεκτα και αντεθνικά. Δημιουργούν προβλήματα στην οικονομία και παντού από μόνοι τους.
Η αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής που υπάρχει σήμερα. Είδαμε το Αζερμπαϊτζάν που ήρθε εδώ πέρα για να κάνει τους αγωγούς που έρχονται σε αντίθεση με τους άλλους δύο αγωγούς που ήρθαν από τη Ρωσία. Τι γίνεται με αυτό προχωράει ή σταματάει; Μετά το δεύτερο 15ήμερο γίνεται ο ηγεμόνας δηλ. γίνονται ασκήσεις πάνω στο Αιγαίο με τέσσερεις χώρες χωρίς ΝΑΤΟ παρότι ανήκουν στο ΝΑΤΟ για να μη μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε στο ΝΑΤΟ. Ολλανδία, Βέλγιο, Αγγλία και Αμερική. Μετά η βία που έχει έρθει από πράκτορες και δεν κινείται κανείς. Αυτές είναι πιέσεις προς τη χώρα μας. Αυτά τα πράγματα πρέπει να συζητηθούν και να βγούμε σε τηλεοράσεις, σε διαδηλώσεις και στο Internet γιατί αυτό είναι το σημερινό όπλο. Όσο για τα Σκόπια η κόρη μου που ζει στη Γερμανία μου λέει ότι όλοι τα ονομάζουν ΄΄Μακεδονία΄΄ τα έχουμε αφήσει όλα τα θέματα «χύμα». Αυτά ήθελα να σας πω ευχαριστώ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
Θα είμαι σύντομος για να μη γίνομαι κουραστικός. Δε θα επαναλάβω αυτά που ειπώθηκαν πολύ σωστά από τους συνομιλητές μας θα αναφέρω μόνο μερικά γεγονότα. Ανακοινώθηκε από τη Σλοβενία η οποία είναι μέλος της ΕΕ ότι βάζει βέτο για να μπει η Κροατία μέσα στην ΕΕ επειδή έχει εδαφικές διαφορές με την Κροατία, παρόλο που η Κροατία υποστηρίζεται το 100% από τη Γερμανία. Βλέπουμε λοιπόν ένα κρατίδιο μικρό που μόλις τώρα ανδρώθηκε και είναι κράτος να βάζει βέτο και να κοιτάζει τα δικά του συμφέροντα. Κοιτάξτε λοιπόν τι γίνεται στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή η οποία είναι η πιο θερμή υποστηρίκτρια της εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ με ένα Κάσιους Μπέλ να κρέμεται σαν τσεκούρι πάνω από το σβέρκο μας να μας κάψει και κανείς δε μιλάει. Υπάρχουν γεωστρατηγικές αλλαγές που έχουν γίνει πρόσφατα και πρέπει να αναφέρω κάποια πράγματα.
Ήδη από Μυστικές Υπηρεσίες έγινε γνωστό ότι πριν από ένα χρόνο στα παράλια του Ισραήλ και της Γάζας που είναι υπό τον έλεγχο του Ισραήλ υπάρχουν τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου τα οποία ανέρχονται στα 60 δις κ.μ. φυσικού αερίου. Αυτό αν συμβαίνει καθιστά το Ισραήλ ένα ενεργειακό κόμβο στη Μεσόγειο. Και όλη η επίθεση που έγινε στη Γάζα δεν ήταν απλά για κάποιες ρουκέτες που πέταξαν οι Παλαιστίνιοι στο Ισραήλ, η αιτία πολέμου, αλλά για να εκδιώξουν εντελώς τον πληθυσμό της Γάζας διότι η ζώνη της Γάζας είναι εκείνη που έχει τα αποθέματα και αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα παιχνίδι να καρπωθεί όλο το κομμάτι που εκτείνεται μέχρι τη Λιβύη, το Ισραήλ ή να το ελέγχει. Εδώ μπαίνουν μεγάλα προβλήματα και πιέσεις για την Ελλάδα και την Κύπρο γιατί το μεγάλο απόθεμα βρίσκεται στα όρια της οικονομικής ζώνης της Κύπρου και ξέρουμε ότι ήδη η Τουρκία με απειλές και άλλα διάφορα προσπαθεί να πάρει ότι μπορεί από το κομμάτι της Κύπρου. Το χάλι της Ελλάδας είναι μεγάλο γιατί μέχρι τώρα δεν έχει ορίσει ούτε και τα όρια της με την Κύπρο όσον αφορά τα θαλάσσια σύνορα κι εδώ μπλέκεται πάλι η Τουρκία μπαίνει πια σαν ηγεμόνας όπως είπαμε και έχουμε μεγαλύτερες πιέσεις προς την Ελλάδα για να υποκύψει και όπως προχωρούν τα πράγματα θα έχουμε και άλλα.
Μου έλεγαν κάποιοι στρατηγοί που ήταν και στο ΝΑΤΟ, ότι η πολιτική της Ελλάδας ήταν και παραμένει και θα παραμείνει δυστυχώς, ότι αντιδρούμε τόσο προς την Τουρκία όσο για να μην τη νευριάσουμε. Αντιδρούμε στην αρχή αλλά μετά τα ξεχνάμε και προχωράμε παρακάτω. Οι Τούρκοι όμως δεν τα ξεχνούν. Η Τουρκία έχει τεράστια προβλήματα εσωτερικά. Το μεγαλύτερο είναι το Κουρδικό, γιατί με την απόφαση του Ομπάμα πρόσφατα να αποχωρήσει η Αμερική μέχρι το 2011 από το Ιράκ αυτό ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, διότι οι Κούρδοι έχουν πάρει ήδη ότι η Τουρκία δε μπορεί να τα βγάλει πέρα χωρίς την Αμερική και προσπαθεί να ανοίξει το Κουρδικό παρότι ο Οτσαλάν είναι στη φυλακή και να προσεταιρισθεί τα εδάφη της ΝΔ. Τουρκίας που είναι Κουρδικά. Άρα το μεγάλο πρόβλημα με την Τουρκία δεν είναι ότι είναι ένας τίγρης που είναι έτοιμος να μας κατασπαράξει δείχνει βέβαια τα δόντια του, αλλά πραγματικά είναι πληγωμένος πίσω, όμως δεν το βλέπουν οι δικοί μας.
Τελικά το κράτος μας, είναι ένα κράτος περιορισμένης κυριαρχίας και αυτό έχει συνέπεια σε πολλά ζητήματα. Η σημερινή κατάντια μας, με τη σύνδεσή μας, με την ΕΕ που προσπαθεί να βοηθήσει τους τραπεζίτες και να διαλύσει όλες τις οικονομίες των χωρών, εδώ θα υπήρχε ένα όραμα αν υπήρχε ένα πραγματικό πατριωτικό κόμμα την τροφική αυτοδυναμία πρώτα της Ελλάδας και μετά θα βλέπαμε όλα τα άλλα. Όλα πάνε χάλια η Γεωργία, η Ιχθυοτροφία, η Συγκοινωνία του Αιγαίου, δεν υπάρχει πραγματική βούληση για καμιά ανάπτυξη. Τα νησιά μας έχουν γίνει πραγματικά αδύναμα.
Όσο για το Μεταναστευτικό με τη συνθήκες που υπέγραψαν οι δικοί μας «πολιτικοί» χωρίς καμιά πρόνοια, γιατί υπάρχουν και άλλες χώρες που υπέγραψαν για ελεύθεροι διακίνηση των μεταναστών μεταξύ χωρών – μελών αλλά έβαλαν κάποιες ρήτρες ή ποσοτικές ή χρονικές. Εμείς τα βάλαμε όλα και βλέπετε να κατεβαίνουν ένα τσούρμο από Βουλγαρία κλπ. άσχετοι με τους λαθρομετανάστες και δείχνουν απλά ταυτότητες στα σύνορα και πιάνουν εδώ δουλειά. Το κύμα της άθλιας λαθρομετανάστευσης που γίνεται και βλέπουμε ότι η Αθήνα έχει γεμίσει από αναπήρους, τυφλούς, κουτσούς κλπ. και αναρωτιέσαι πως αυτοί οι άνθρωποι πως ήρθανε. Όλοι αυτοί είναι πολιτικοί πρόσφυγες από κάποιες χώρες εμπόλεμες ή είναι εμπόρια τα οποία έγιναν με την Τούρκικη κυβέρνηση, το στρατό κλπ. που τους προβίβασε εδώ για να δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα. Δεν είμαστε ρατσιστές αλλά με την δημογραφική συρρίκνωση της Ελλάδας που πάει χάλια και καμιά πολιτική δε σχεδιάζεται θα έχουμε προβλήματα στον εσωτερικό μας χώρο. Πρέπει να υπάρχει κάποιο μέτρο. Αυτό το θέμα είναι πολιτικό και πρέπει να υπάρχουν κάποια κριτήρια για τους μετανάστες.
Για να μη γίνουμε μια λέσχη διανοουμένων που καταθέτουμε κάποιες απόψεις μεταξύ μας, προτείνω ότι πρέπει να συσπειρωθούμε, να ανοιχτούμε προς τον κόσμο, σε όλα τα μέρη της Ελλάδας γιατί δεν είναι μόνο η Αθήνα, γιατί υπάρχει παραπληροφόρηση και πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια κάποιων που κοιμούνται. Να αναπτύξουμε ένα πατριωτικό πρόγραμμα για όλα τα θέματα. Αυτά ευχαριστώ.
ΘΕΜΟΣ ΣΤΟΦΟΡΟΠΟΥΛΟΣ
Γρήγορα πρέπει να πω ότι συμφωνώ και με το σημείωμα του Δ. Βασιλειάδη και με το σημείωμα του Γ. Μαύρου. Αυτά που θα πω θα είναι επιπλέον. Αναφέρονται και τα δύο στα 15 σημεία του ΣΥΡΙΖΑ. Αν βάλουμε αυτά τα 15 σημεία υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί κανείς να τα υπογράψει και με τα δύο χέρια. Γι’ αυτό όμως το σημείωμα του Δαμιανού και σε αυτό αναφέρομαι είναι αυτές οι δύο παράγραφοι. Η αναζωογόνηση του ελληνικού κινήματος και μέτωπο στον εθνικισμό. Τι εννοούμε με τον εθνικισμό. Τον εθνικισμό μέσα στην Ελλάδα ή τον εθνικισμό των Σκοπίων που θέλουν τη Θεσσαλονίκη ή τον εθνικισμό των Τούρκων που θέλουν την Κύπρο και εθνικισμό για το Αιγαίο; Αυτή η διατύπωση του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την τουρκική άποψη. Θα μπορούσε να έχει γραφτεί στο Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών. Προώθηση της Ειρήνης και της Σταθερότητας στα Βαλκάνια. Είναι μια πολιτική φιλίας, συνεργασίας αλληλεγγύης δηλ. είναι η άποψη ότι δεν υπάρχει τουρκικός επιθετισμός δεν υπάρχουν εγκλήματα Διεθνούς Δικαίου, υπάρχουν διαφορές, οι οποίες οφείλονται σε έλλειψη εμπιστοσύνης ιστορικά πρέπει να ληφθούν μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και κατόπιν αυτού θα μπορέσουμε να κάνουμε ….τι; Αμοιβαίο Όφελος.
Το αμοιβαίο όφελος δε σε παραπέμπει σε κάποιον, που έχει συνηθίσει σ’ αυτή τη γλώσσα στη διαίρεση του Αιγαίου, στη διαίρεση της Κύπρου. Ένα αμοιβαίο, τέλος πάντων, όφελος με τους Τούρκους των δύο λαών. Αυτή η παράγραφος είναι βέβαια η τουρκική άποψη. Και βέβαια όπως αναφέρεται πολύ σωστά παρακάτω δε γίνεται λόγος για το Κάσιους Μπελ που είναι καταπληκτικό σαν ιστορία. Μετά δεν αναφέρονται τα κυριαρχικά δικαιώματα εκεί στην εδαφική ακεραιότητα. Ξέρετε η Τουρκία δέχεται την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, δέχεται και το Διεθνές Δίκαιο απλώς περιγράφει την εδαφική μας ακεραιότητα όπως εκείνη τη θέλει. Ότι να, μέχρι εκεί έχετε όχι από τις γκρίζες ζώνες και πέρα. Αυτή την εδαφική ακεραιότητα σας αναγνωρίζω. Άρα χρειαζόταν οπωσδήποτε κυριαρχικά δικαιώματα γιατί όλη η ιστορία της διεύρυνσης ελεύθερης ζώνης είναι κυριαρχικό δικαίωμα. Συμπέρασμα το κυριαρχικό δικαίωμα δεν καλύπτεται από την εδαφική ακεραιότητα και έπρεπε να προστεθεί.
Τώρα για την Κύπρο. Όταν ήμουν στην Κύπρο ο Αμερικανός Πρέσβης μου εξήγησε ότι είχε οδηγίες από την Ουάσιγκτον – υπηρεσιακές οδηγίες – να πετύχει ώστε το Πανεπιστήμιο που επρόκειτο τότε να ιδρυθεί να γίνει αγγλόφωνο. Μιλώ για την περίοδο του ’87. Άρα η υπονόμευση της γλώσσας, της κουλτούρας κλπ. πράγματι είναι μια πολιτική των ΗΠΑ δεν το αμφισβητώ αυτό.
Τι πρέπει να λέει οποιοσδήποτε θα θέλει να λέγεται Αριστερός. Θα πρέπει να ξεκινάει στην Κύπρο με τα εξής: με τις εγγυήσεις. Εδώ πρέπει να πούμε ότι ακόμη και η κυβέρνηση της ΝΔ λόγω της θέσης της σωστής σ’ αυτό, Κυπριακής κυβέρνησης, της κυβέρνησης Χριστόφια λέει όχι πλέον εγγυήσεις. Άρα οποιοδήποτε κείμενο πρέπει να λέει όχι ξανά εγγυήσεις. Το δεύτερο που πρέπει να λέει είναι όχι βέβαια ξένα στρατεύματα στην Κύπρο. Ούτε του ΣΔΙΚ με άλλοθι την ΕΛΔΙΚ και εκεί σας θυμίζω ότι στο τέταρτο σχέδιο του ΑΝΑΝ είχανε βγει. Έφτανε η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων μέχρι ΕΛΔΙΚ και ΤΟΥΡΔΙΚ. Οι Τούρκοι όμως επέμειναν και στο πέμπτο το οποίο και ετέθη στο δημοψήφισμα είχε ξαναμπεί η ΤΟΥΡΔΙΚ με το άλλοθι της την ΕΛΔΙΚ. Το άλλο είναι οι έποικοι. Οι έποικοι πρέπει να φύγουν. Ξεκινάει μία ιστορία εδώ που έχει προκληθεί από την πονηριά των Άγγλων από παλιά. Μα ο έποικος που έχει παντρευτεί, γεννηθεί κλπ. υπάρχει η εξαίρεση σε ακραίες περιπτώσεις και έτσι φτάσαμε στο σχέδιο ΑΝΑΝ να μη φεύγει τελικά κανένας έποικος στην ουσία. Μη μας παρασύρει αυτή η εξαίρεση που θα είναι και θέμα διαπραγματεύσεων στο τέλος, στο να μην αναφέρουμε την αρχή που είναι η αποχώρηση των εποίκων.
Μετά οι βάσεις. Δε μπορεί να είναι ένα αριστερό κείμενο που να μην αναφέρεται στις βάσεις στην Κύπρο. Όχι τις δύο μεγάλες γνωστές βάσεις αλλά τον αστερισμό των μικρών βάσεων πάρα πολύ σημαντικών που προβλέπονται από τις συνθήκες Ζυρίχης – Λονδίνου μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. Αποχώρηση βάσεων λοιπόν. Αυτά καλείται να τα ξαναυπογράψει και η Ελλάδα. Όχι μόνο εγγυήσεις που αρνείται να υπογράψει - και καλά κάνει – αλλά όλο το πακέτο ως μέρος των συνθηκών Ζυρίχης – Λονδίνου.
Ας μπούμε στο εσωτερικό πάρα πολύ γρήγορα. Καλή είναι η φόρμουλα βασικές ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα κλπ. για να μην πούμε το σωστό που είναι διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία δεν μπορείς να έχεις αυτά τα δύο δίχως κάμψη των παραβίαση θεμελιωδών ελευθεριών. Η ελευθερία εγκατάστασης είναι αυτή η οποία χρειάζεται. Για το Αιγαίο, βέβαια δε μπορείς να έχεις
ΘΕΟΔΩΣΗΣ ΧΙΤΖΟΓΛΟΥ
Εγώ θα έκανα παρεμβάσεις σαν κοινωνικός Ψυχολόγος το κυριότερο είναι αυτό που είπε η Β. Αράπη προηγουμένως για τη χρήση Internet και την επέμβαση που δέχεται το Internet τελικά, διότι οι περισσότεροι είμαστε μέσα σε αυτό το μέσο μαζικής επικοινωνίας και ενημέρωσης. Σε καμία χώρα στον κόσμο δεν υπάρχει τέτοια εξαθλίωση να αλλάξει Ιστορία. Όπως η γλώσσα καμία χώρα δεν την έχει αλλάξει. Εδώ προσπαθούν συνέχεια να γίνονται αυτά τα πράγματα. Η Ελληνική Ιστορία είναι αξιοθαύμαστη και διδάσκεται σε όλη την ανθρωπότητα. Μέσα στους ιστορικούς είναι και άνθρωποι που είναι φωτογράφοι όπως μια γυναίκα Παπαβασιλείου κάπως έτσι λεγόταν η οποία φωτογράφισε τα παιδιά της κατοχής και τα παιδιά του εμφυλίου. Αυτή η γυναίκα με ότι έχει φωτογραφίσει δεν λέει ότι απελευθερώθηκε η Ελλάδα δηλ. η κατοχή συνεχίστηκε και συνεχίζεται. Σε μια χρηματοκαταναλωτική μανία που υπάρχει σε μας τους Έλληνες, που έχουμε διδάξει το μέτρο, την αρμονία, είμαστε και εμείς θύματα του καταναλωτισμού. Πρέπει να δούμε τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που δεν έχει πιάσει κανένας διεθνής φορέας και πολιτικά σχήματα, για το τι έφταιξε να διαπιστωθεί και να προφυλαχτεί, ένα επόμενο τέτοιο κτύπημα. Δεν υπάρχουν αναλυτές σε αυτό τον τομέα. Τι δεδομένα έχουμε να ασχολούμαστε με εξωτερική πολιτική όταν πέφτουν πακέτα εξαγοράς συνειδήσεων. Δεν είναι εξωτερική πολιτική η διεθνής κρίση ή η Μετανάστευση και ο επηρεασμός στην ελληνική κοινωνία;
ΤΙΜΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η πορεία που έχουμε ακολουθήσει μέχρι στιγμής είναι θετική με την έννοια, ότι φαίνεται να υπάρχει μια σταθερότητα προθέσεων ως προς τη συμμετοχή. Έχει διαμορφωθεί ένας κοινός χώρος μέσα στον οποίο διαβουλευόμαστε και αυτό είναι μια ενθαρρυντική διαπίστωση. Βέβαια υπάρχουν αδυναμίες. Πρώτα – πρώτα η ημερήσια διάταξη δε μπορούμε να συζητάμε τρία θέματα μαζί. Δεύτερον ότι δεν είμαστε προετοιμασμένοι να ακούμε την αντίθετη άποψη. Δε χρειάζεται να θυμώνουμε για ότι είπε ο προηγούμενος ομιλητής. Ο θυμός χρειάζεται όταν είναι λαϊκή οργή και όχι όταν συζητάμε μεταξύ μας. Τρίτο τεράστιο ζήτημα που το έχω θέσει από την αρχή είναι το θέμα της μεθοδολογίας. Είναι κουραστικό να συζητάμε αναλύοντας συμπτώματα και να μη μπορούμε να προχωρήσουμε, σε διαπιστώσεις, σε διάγνωση και στο τι πρέπει να γίνει. Πελαγοδρομούμε πολλές φορές γι’ αυτό δε θα τοποθετηθώ σήμερα επί της ουσίας. Θεωρώ ότι η εισήγηση είναι κρίσιμη και πρέπει να γίνει κάτι πιο συστηματικό προς την κοινωνία, διότι αλλιώς κινδυνεύουμε να είμαστε ένα παραμάγαζο του ΣΥΡΙΖΑ δηλ. ο ΣΥΡΙΖΑ θα λειτουργεί κι εμείς δίπλα θα προσπαθούμε να επηρεάσουμε το ΣΥΡΙΖΑ και θα μείνει αυτό. Θεωρώ επίσης οι συνθήκες δεν επιτρέπουν την ίδρυση νέου κόμματος, αλλά υπάρχει και ένα τέλμα σε αυτό που λέμε Αριστερά. Η Αριστερά και ο Σοσιαλισμός έχουν μετατραπεί πολύ συχνά σε κενά συνθήματα που η πρακτική των λεγομένων αριστερών δεν επαληθεύει. Με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε τρεις πόλους, τα δύο παραδοσιακά κόμματα και το μέτωπο που σχηματίζεται από το ΕΝΑΝΤΙΑ και άλλες μικρές δυνάμεις. Αν θέλουμε να κάνουμε κάτι ουσιαστικό πρέπει να βάλουμε ένα κυρίαρχο κριτήριο: ότι κάνουμε τι θα αφήσει ως κέρδος, τι θα ωφεληθεί ο λαός και η πατρίδα μας. Αν πρόκειται δηλ. να κάνουμε έναν αγώνα έντιμο, καθαρό και καθαρής διαδρομής που να αλλάζει κάτι στην πορεία των πραγμάτων, τότε θα πρέπει να το σκεφτούμε πολύ σοβαρά και να γίνει ένας πιο συγκεκριμένος σχεδιασμός. Προτείνω να δομήσουμε ένα κίνημα με ανακλητούς αντιπροσώπους, με αυτοργάνωση, με εναλλασσόμενους ρόλους, γιατί κάποτε πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να αναδείξουμε ένα τέτοιο κοινοβούλιο. Είμαι εναντίον του Αστικού Κοινοβουλευτισμού. Αλλά αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση.
Ήθελα να επικεντρώσω σε ζητήματα αποτελεσματικότητας. Στη στενή πολιτική έννοια δε μπορούμε να παρέμβουμε αυτή τη στιγμή παρά μόνο μέσα από συνεργασίες. Υπάρχει μια συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ αύριο μπορεί να γίνει μια συνεργασία με το ΚΚΕ. Ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει την τακτική συνεργασία που προτιμά. Αλλά χρειάζεται ένα άλλο κίνημα από το οποίο θα γεννηθεί και μια άλλη Αριστερά και αυτό δε θα γίνει παρά μόνο αν υπάρξει μια σοβαρή λαϊκή πρωτοβουλία βάσης, που θα σπρώξει και τα στρώματα της Αριστεράς σε ένα μετωπικό σχήμα κάποτε. Αν η ηγεσίες δε θέλουν τουλάχιστον να έρθει ο κόσμος της Αριστεράς σε ένα σημείο που να έχουμε μια ισχυρή ενωμένη Αριστερά. Θα είναι μια Αριστερά που θα τοποθετείται πάνω στα προβλήματα. Γι’ αυτό κι εμείς πρέπει να ξεκινήσουμε από κει.
Το Πρωτοβουλία Σοσιαλιστών το αποτρέψαμε και λέγαμε, για Λαϊκή, Πατριωτική και Οικολογική συσπείρωση. Ο στόχος μας δεν είναι να μαζέψουμε σοσιαλιστές. Ο στόχος είναι όσοι είμαστε σοσιαλιστές να προωθήσουμε μαζί με κοινωνικές δυνάμεις την Λαϊκή Πατριωτική και Οικολογική συσπείρωση μέσα στην οποία κυρίαρχος ηγεμονικός ρόλος, με την έννοια της ιδεολογικής ηγεμονίας, πρέπει να είναι οι δυνάμεις της Αριστεράς. Αλλά αφού οι δυνάμεις της Αριστεράς δεν είναι ενωμένες δε μπορούν να ασκήσουν και ηγεμονικό ρόλο. Συνεπώς θα πρέπει να σταθούμε στο λαό, να εμπιστευθούμε τους πολίτες και να ξεκινήσουμε έναν αγώνα βάσης. Δεν μπορείς να έχεις εθνική ανεξαρτησία χωρίς ένα Παλλαϊκό Εθνικό Μέτωπο υπεράσπισης της πατρίδας. Χρειάζονται διεθνείς συμμαχίες και συνεργασία με άλλα λαϊκά κινήματα και ένα πλατύ λαϊκό κίνημα που θα σου δώσει ένα εσωτερικό λαϊκό μέτωπο. Πλατύ Λαϊκό Κίνημα χωρίς πρόταση κοινωνικής αναδιανομής και ισότητας δικαιοσύνης δε μπορεί να υπάρξει. Από την άλλη πλευρά όσοι ασχολούμαστε με τα εργατικά ζητήματα σε στυλ ΠΑΜΕ κλπ. ξεχνάμε, αφήνουμε έξω τα εθνικά θέματα με αποτέλεσμα τα κοινωνικά κινήματα να είναι ή οικονομιστικά ή περιβαλλοντιστικά ή ζωοφιλικά ή δε ξέρω τι άλλο και να αγνοούν την ευρύτερη ανάγκη υπόστασης ενός εθνικού κράτους.
Άρα χρειάζεται να οργανώσουμε το διάλογό μας με τρόπο, που να είναι πιο εξειδικευμένα τα θέματα, για να είναι συγκεκριμένη η συζήτηση και να μην πελαγοδρομούμε και να διαχέεται αυτή η συζήτηση και σε άλλους κύκλους ανθρώπων σε ένα μεγαλύτερο χώρο από εδώ. Δηλ. να ανοίξουμε ένα διάλογο προς τα έξω. Αν η Εθνική μας συσπείρωση και ο Εθνικός αγώνας είναι και αγώνας του λαού ενάντια στην ολιγαρχία έχουμε δώσει τη δυνατότητα να απαλλαγούν οι συναγωνιστές μας από τις αναστολές και να μπουν όλοι μαζί στον κοινό αγώνα. Είναι ζήτημα όμως σοβαρής προετοιμασίας κειμένων και δράσεων. Ευχαριστώ.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΩΡΑΦΑΣ
Έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό το κείμενο που έχει φτιάξει ο Δ. Βασιλειάδης. Δεν υπάρχει μια εθνική στρατηγική όπως τη θέλει ο καθένας αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Έχουμε προβληματιστεί εδώ και πολύ καιρό για όλο αυτό το πλέγμα ζητημάτων γύρω από την εθνική στρατηγική. Αν δεν απαντηθεί αυτό δε μπορεί να απαντηθούν θέματα εθνικής στρατηγικής. Αυτό εξαρτάται από το τι θέλεις να κάνεις. Από το να διατυπώνεις απόψεις γενικά και αόριστα έχουν την ίδια βαρύτητα και με τις υπόλοιπες απόψεις, που έχει η Αριστερά για τα υπόλοιπα θέματα, που είναι συνδικαλιστικές απόψεις που μεταφέρουν κάποια αιτήματα λαϊκών τάξεων που έχουν ελάχιστη σημασία στο επίπεδο της γενικότερης πολιτικής. Εμείς κάνουμε εδώ μια προσπάθεια να αναδείξουμε το εξής θέμα: συζητάμε το θέμα της οικονομικής κρίσης που θα λάβει τεράστιες διαστάσεις το επόμενο διάστημα και επειδή η Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη σε υπερεθνικούς θεσμούς όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ γιατί αυτό είναι το μεγαλύτερο εθνικό πρόβλημα που έχει. Πρέπει να δούμε τι παραμένει στο επίπεδο του εθνικού για να διαχειριστεί μια λαϊκή κυβέρνηση, μια αριστερή κυβέρνηση δεν ξέρω τι θα είναι.
Σας ομολογώ ότι τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα, διότι αν αφαιρεθούν όλες οι διαστάσεις της οικονομικής πολιτικής από τα εθνικά κράτη λόγω της οικονομικής κρίσης, το ερώτημα είναι τι απομένει και πάνω που, θα οικοδομήσεις, τι. Αυτά που συζητάμε ως εθνικά θέματα, έχουν διαστάσεις οι οποίες είναι άγνωστες. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν διαστάσεις στα εθνικά θέματα που είναι άγνωστες κυρίως στο χώρο της Αριστεράς. Είναι γνωστές σε αυτούς που τα χειρίζονται δηλ. στα κόμματα εξουσίας και στους θεσμούς τους κρατικούς, αλλά είναι άγνωστες σε όλους εμάς. Με τα προβλήματα που υπάρχουν στο Αιγαίο, κανείς δεν παρατηρεί ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Υπουργείο Εξωτερικών έχουν μεταβάλλει τη στάση τους. Λένε εδώ και αρκετό καιρό ότι θα πηγαίνουμε πλέον σε μία στρατηγική επιλεκτικών αναχαιτίσεων. Αυτό είναι μια διαφορετική στρατηγική στα πλαίσια εξωτερικής πολιτικής που είχαμε μέχρι σήμερα. Το ερώτημα είναι γιατί παίζεται όλη αυτή η ιστορία με τις αναχαιτίσεις, με τις παραβιάσεις των Τούρκων κλπ. αυτό που ξέρουν οι διπλωμάτες και οι στρατιωτικοί είναι ότι αλλάζει το θέμα της επιτήρησης του εναερίου χώρου στο Αιγαίο. Εμείς θα έχουμε την επιτήρηση του εναέριου χώρου, ως Νατοϊκή δύναμη, αλλά όμως την ίδια στιγμή το ΑΙΚΑΟ της Λάρισας γίνεται πολυεθνικό. Δηλ. θα έχει Έλληνα διοικητή και εκ περιτροπής ξένους διοικητές. Το ΝΑΤΟ δεν θεωρεί ότι υπάρχουν περιοχές εθνικής αεράμυνας, αλλά υπάρχουν οι περιοχές αστυνομικής αεροπορικής επιτήρησης. Το θέμα είναι ποιος θα έχει την αστυνομική αεροπορική επιτήρηση στο Αιγαίο; Όλα αυτά είναι έξω από τους προβληματισμούς της Αριστεράς, όχι σαν θέματα εθνικά αλλά σαν θέματα απλής πληροφόρησης μιας τρέχουσας διαδικασίας που υπάρχει.
Τα κόμματα εξουσίας ξέρουν πολύ καλά τι γίνεται, οι υπόλοιποι δεν τα ξέρουν αυτά. Γι’ αυτό δεν είναι μόνο να πούμε απόψεις για το Κυπριακό, το Αιγαίο και το Σκοπιανό. Υπάρχουν δεκάδες άλλα θέματα που δεν τα γνωρίζουμε και πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει μια διαδικασία να τα συζητήσουμε. Αυτό μας ξαναφέρνει στο θέμα που ξεκινάμε. Τι σημαίνει εθνική στρατηγική. Πως μια χώρα μικρή που συμμετέχει στους σκληρούς μηχανισμούς, ΕΕ και ΝΑΤΟ, μπορεί να έχει όρια αυτονομίας. Δηλ. να μπορεί να ασκήσει μια εθνική στρατηγική. Έχουμε επισημάνει, ότι αν χαθεί ακόμη περισσότερο η οικονομική πολιτική, από τις χώρες αυτές και κυρίως από την Ελλάδα, το μόνο που μπορεί να μας μείνει θα είναι μια πολιτική εθνικής ασφάλειας, κι αυτό με ερωτηματικό. Κι αυτό γιατί η Εθνική Ασφάλεια και η Άμυνα έχουν το στοιχείο της εδαφικότητας. Πιστεύω λοιπόν ότι άλλο είναι, ποια χαρακτηριστικά και ποια στοιχεία προσθέτει συνεχώς το ΔΗΚΚΙ στο δικό του πρόγραμμα και άλλο πράγμα η παρέμβαση στο ΣΥΡΙΖΑ. Διαβάζοντας τις 300 τόσες σελίδες της συμβολής του ΣΥΝ στο ΣΥΡΙΖΑ, βλέπω το εξής, ότι αυτή η έννοια μιας στρατηγικής, ότι υπάρχουν διάφορα επίπεδα τα οποία πρέπει να είναι αλληλοσυμπληρούμενα και αλληλοεξαρτώμενα, δεν υπάρχει. Η οικονομική πολιτική θα έλεγα είναι σχετικά αυτόνομη από την εξωτερική πολιτική, που είναι σχετικά αυτόνομη από την εσωτερική πολιτική, που είναι σχετικά αυτόνομη από τα θέματα των αιτημάτων ή από τα κοινωνικά ζητήματα, είναι πληθυντική η στρατηγική που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μια στρατηγική που έχει διάφορα πράγματα που τα βάζουμε όλα μαζί και πηγαίνουμε.
Η έννοια της εθνικής στρατηγικής για πρώτη φορά μπήκε στη λαϊκή συζήτηση από το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του ’70. Ήταν όμως ιεραρχημένη, άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς, είχε στόχους, είχε συνολική συνοχή. Αυτό που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τέτοιο πράγμα. Ούτε αυτό που έχει το ΚΚΕ είναι τέτοιο πράγμα. Εδώ θα υπάρχουν τεράστια προβλήματα. Κρατώ αυτό που είπε ο Θεοχάρης προηγουμένως, ότι χρειάζεται μια άλλου είδους οργάνωση για να απευθυνθεί κάποιος στον κόσμο πιστεύω ότι θα υπάρξει ένα σπρώξιμο από κάτω λόγω του ότι η οικονομική κρίση θα χειροτερεύει, που αναγκαστικά θα ανοίξουν αυτιά για να ακούσουν. Αλλά τα μέτρα της οικονομικής πολιτικής θα είναι άμεσα, δε θα περιμένουν να συγκροτηθούμε εμείς, ως Αριστερά, για να απαντήσουμε. Θα τα κάνουν τα κόμματα που έχουν την εξουσία. Θα τα κάνουν τώρα. Λαϊκή αντίδραση θα υπάρξει, αλλά αν είναι υπό τη μορφή συνδικαλιστικών διεκδικήσεων, δεν είναι μια στρατηγική. Κανείς δε μπορεί να δει, ποιο είναι το ειδικότερο στοιχείο που θα απομείνει από το θέμα της οικονομικής κρίσης. Ευχαριστώ.
ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Αν δε θέλουμε να είμαστε μια παραφωνία μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ όπως είμαστε τώραπρέπει να δράσουμε προς τις μάζες. Παλλαϊκό εξοπλισμό των νησιών, εκπαίδευση όλων των μαζών και εθνική προστασία των νησιών με S 400. να μην τολμήσουν οι Τούρκοι και οποιοσδήποτε άλλος να κάνουν εισβολή. Μέσα στη χώρα μας κάνουν κουμάντο οι νεοδωσίλογοι και οι ξένοι. Οι κάτοικοι εμείς του Αγ. Παντελεήμονα θέλαμε να κάνουμε μια διαδήλωση στη Βουλή, μια συγκέντρωση για να διαμαρτυρηθούμε, για το Μεταναστευτικό που ζητάμε μια σωστή μεταναστευτική πολιτική. Αποτέλεσμα ήταν να έχουν οργανώσει, άνθρωποι του Τσίπρα και διάφοροι άλλοι, αντισυγκέντρωση για να μας εμποδίσουν. Αυτό είναι μέγιστο εθνικό ζήτημα, που μου περιορίζουν εμένα τα ανθρώπινα και τα εθνικά μου δικαιώματα, μέσα από την ίδια μου τη χώρα. Αυτά πρέπει να τα θέσουμε στο ΣΥΡΙΖΑ και να κάνουμε μια μεγάλη ανοιχτή συγκέντρωση με αυτά τα θέματα, αλλιώς θα μείνουμε μια λέσχη συζητήσεων. Εδώ έχουμε έναν εποικισμό της χώρας. Ορισμένοι αλλοδαποί αποκρυπτογραφούν σημεία της χώρας και βάζουν όπλα σε κρύπτες και είναι έτοιμοι εκ των έσω να μας κάνουν αντίσταση.
Επίσης είναι γνωστό μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας είχε μπει θέμα η ύπαρξη του ΝΑΤΟ. Είπαν ότι το ΝΑΤΟ από δω και πέρα δε θα το κρατήσουν τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών, αλλά παντός τύπου μειονότητες και όπου δεν υπάρχουν πρέπει να τις δημιουργήσουμε. Εδώ μας έχουν δημιουργήσει μειονότητες. Βλέπουμε πως φέρονται. Αυτά όλα πρέπει να τα θέσουμε στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στις μάζες. Αυτά.
ΗΛΙΑΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Μερικές επισημάνσεις και διαπιστώσεις από αυτά που έχουν ειπωθεί. Πρώτα απ’ όλα τα ΜΜΕ είναι το κλειδί για να περάσει οποιαδήποτε άποψη προς τα έξω. Καλή η προσπάθεια για συγκεντρώσεις, λαϊκά κινήματα κλπ. αλλά έχει αποδειχθεί ως αστικό κράτος αν δεν μπορέσεις να παρέμβεις στα ΜΜΕ έστω και λίγο χρόνο, είσαι αποκλεισμένος και αναφέρεσαι μόνο στους προβληματισμένους πολίτες, γιατί δυστυχώς οι απροβλημάτιστοι ελέγχονται από τα ΜΜΕ. Υπάρχει μια μειοδοτική πολιτική, ελληνική δεδομένη και λιγάκι με ενοχλεί που τα βάζουν με τους ξένους και δεν τα βάζουν με τους δικούς μας εκπροσώπους του Υπουργείου Εξωτερικών κλπ. οι οποίοι έχουν και συμβούλους συναδέλφους καθηγητές που λένε η Ελλάδα είναι περιφερειακή χώρα, το ευρωπαϊκό δίκαιο είναι πάνω από το Σύνταγμα δεν ενημερώνουν πότε καταργηθήκαμε σαν κράτος – έθνος, ως Ελλάδα ενώ στα άλλα κράτη το έχουν λύσει αυτό το θέμα, ειδικά με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Το μόνο που το κράτος κάνει κάποια κόντρα, όταν θέλει η κυβέρνηση να μην μονιμοποιήσει τους συμβασιούχους, τότε πάει το 103 άρθρο του συντάγματος απαγορεύεται η μονιμοποίηση, άρα εδώ υπερισχύει το σύνταγμα. Σε όλα τα άλλα θέματα είναι κάτω το σύνταγμα από τη συνθήκη της Λισσαβόνας και από όποια άλλη συνθήκη έχει τροποποιήσει το Μαάστριχτ. Επομένως η μόνη προσπάθεια, κατά τη γνώμη μου, γιατί εγώ παραμένω λίγο θεσμικός και δε θεωρώ ότι υπάρχει ωριμότητα και έτοιμος χρόνος για επαναστάσεις, το μόνο βασικό που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι, η παρέμβαση η θεσμική. Μου κάνει εντύπωση πως όλα τα κόμματα έχουν ξεχάσει το αναλογικό σύστημα. Διότι η μόνη δυνατότητα στην παρούσα κατάσταση, όταν είσαι δεμένος χειροπόδαρα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, είναι να μπορέσεις να παρέμβεις θεσμικά μέσω ορισμένων βουλευτών, ορισμένων εκπροσώπων εφόσον υπάρξει αναλογικό σύστημα. Ότι συνεχώς γίνεται μια πλύση εγκεφάλου ότι πρέπει να έχουμε μια αυτοδύναμη ισχυρή κυβέρνηση, ενώ στο συνταγματικό δίκαιο θα έπαιρνε μηδέν όποιος ακούει ισχυρή κυβέρνηση και δεν ολοκληρώνει μια στενή Βουλή. Και αναφέρομαι σ’ αυτά που είπε ο Θεοχάρης. Στην Ελλάδα δυστυχώς έχουμε περιορισμένο εκλογικευμένο κοινοτικό σύστημα. Η κυβέρνηση ελέγχει τη Βουλή, αντί η Βουλή να ελέγχει την κυβέρνηση. Έπρεπε να είμαστε υπέρμαχοι και να μπαίνουμε συνεχώς στην πορεία να γίνει αναλογικό σύστημα. Διότι έτσι θα εφαρμοστεί πολυκομματισμός και τότε θα λειτουργεί το κοινοτικό σύστημα. Η Βουλή πρέπει να ελέγχει την οποιαδήποτε κυβέρνηση και να την αλλάζει. Θέλω να πω ότι ο δικομματισμός επηρεάζει με εκλογικούς νόμους όλο το σύστημα και δεν υπάρχει δυνατότητα έστω και θεσμική παρέμβαση. Κύριο αίτημα για όλα τα κόμματα της Αριστεράς πρέπει να είναι για αναλογικό σύστημα και όχι απλή αναλογική. Το θεωρώ βασικό.
Στο θέμα του Κυπριακού έπρεπε να είναι η θέση μας, ότι όσοι μιλούν για ενιαίο κράτος, έπρεπε το λιγότερο να δέχονται μια ομοσπονδιακή μορφή κράτους δηλ. να υπάρχει η αρχή της πλειοψηφείας και να μην υπάρχει η αρχή του σχεδίου ΑΝΑΝ στο άρθρο 3, η αρχή της πολιτικής ισότητας και ισοτιμίας μεταξύ των κοινοτήτων. Ή έχεις μια κεντρική εξουσία, ενιαίο κράτος, με διασφάλιση των δικαιωμάτων των κοινοτήτων που υπάρχουν σε αυτό ή δεν έχεις. Εγώ γνωρίζω ότι οι ενώσεις κρατών μάλλον το σύνθετο κράτος έχει δύο μορφές: είτε είναι ομοσπονδιακό (Ομοσπονδιακή Δημοκρατία Γερμανίας, ΗΠΑ κλπ.), είτε είναι σύνθετο, δηλ. ομοσπονδία κρατών που έχουν ένα κοινό στόχο και γίνονται ένα ως προς αυτό τον κοινό στόχο. Στο Κυπριακό έπρεπε να υπάρχει το αίτημα για κεντρική εξουσία υπέρ ίσχυση του ομοσπονδιακού Κυπριακού Συντάγματος, όπως αυτό μπορεί να προέλθει.
Κάτι άλλο σημαντικό για το Μακεδονικό. Κανείς δεν έχει μιλήσει, ότι το ίδιο θέμα είχε συμβεί, επί Ντε Γκολ, στο θέμα της Μ. Βρετανίας με τη Γαλλική Βρετάνη. Τότε ο Ντε Γκολ είπε, ότι εσύ δε μπορείς να λέγεσαι Μ. Βρετανία όταν εγώ έχω την περιοχή της Βρετάνης. Έτσι αυτή τη στιγμή λέγονται Ηνωμ. Βασίλειο οι Άγγλοι. Βέβαια σκόπιμα εδώ στην Ελλάδα, το ξεχνάμε, για να σταματήσει αυτή η ιστορία περί συνθέτου ονόματος κλπ. ήταν ακριβώς το ίδιο θέμα τότε. Θεωρώ ότι πρέπει να γίνει κάποια παρέμβαση μέσα στα κόμματα της Αριστεράς, στα ΜΜΕ, ώστε να υπάρχει και η άλλη άποψη. Χωρίς αυτή την παρέμβαση δε θα ενημερωθούν οι ανενημέρωτοι πολίτες που δεν έχουν τη δυνατότητα να σκεφτούν για τα εθνικά θέματα, εθνική στρατηγική κλπ. όταν είσαι μέσα στην ΕΕ και δεν έχεις σαν στόχο να μαζέψεις τις δυνάμεις που προσπαθούν να αντιδράσουν. Αυτά είχα να πω.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΥΜΠΑΛΗΣ
Αρχικά ήθελα μόνο να κάνω μια παρατήρηση σχετικά με το Μακεδονικό. Οι κυρίαρχες πολιτικές και οικονομικές αναγνωρίζουν τα Σκόπια σαν Μακεδονία αυτό είναι δεδομένο, το πρόβλημα τους είναι πως θα το επισημοποιήσουν αυτό και πως θα γίνει δεκτό από τον Ελληνικό λαό. Αυτό είναι σημαντικό. Το πρόβλημα των Σκοπιανών ή μάλλον των Αμερικανών που τους υποκινούν δεν είναι η αναγνώριση που όλοι οι υποτελείς ανά τον κόσμο προσφέρουν χωρίς κανένα πρόβλημα στο Σκοπιανό ψευδοκρατίδιο, αλλά να το αναγνωρίσουν οι Έλληνες και μόνοι τους να σκάψουν το λάκκο τους. Στις λίστες που έχει το Υπουργείο Εξωτερικών με τις διευθύνσεις των Πρεσβειών τα Σκόπια αναφέρονται ως Μακεδονία. Αυτό είναι το πρόβλημά τους να το περάσουν στον Ελληνικό λαό. Προσπαθούν να το περάσουν με το τέχνασμα του γεωγραφικού προσδιορισμού. Αυτό είναι μια απάτη, μια παγίδα. Είναι μια υποστήριξη στον επεκτατισμό του Γκρουέφσκυ που θέλουν την περάσουν από το παράθυρο. Το κρατίδιο αυτό περιέχει το 17% της αρχαίας Μακεδονίας. Το 71% είναι στην Ελλάδα και το 12% στη Βουλγαρία. Αυτό το 17% είναι το 1/3 του συνολικού εδάφους αυτού του ψευδοκρατιδίου, του προτεκτοράτου που έχουν στήσει οι Αμερικανοί και που δεν είμαστε υποχρεωμένοι να του αναγνωρίσουμε οποιοδήποτε όνομα. Δε μπορούμε να το αναγνωρίσουμε ως Μακεδονία όταν τα 2/3 του κρατιδίου δεν ανήκουν στην αρχαία Μακεδονία. Δεν είμαστε εμείς που θα το βαπτίσουμε.
Οι Αμερικανοί κατατεμάχισαν τη Γιουγκοσλαβία και θέλουν το ίδιο να κάνουν και στην Ελλάδα. Κυβερνιόμαστε από υπαλλήλους των ΗΠΑ, είμαστε προτεκτοράτο δεν είμαστε ούτε καν χώρα περιορισμένης κυριαρχίας. Δεν είμαστε μόνο εμείς, ολόκληρη η Ευρώπη είναι προτεκτοράτο των ΗΠΑ. Το χρέος των ΗΠΑ τόσων τρισεκατομμυρίων θα έπρεπε να τους έκανε τόσα χρόνια να καταρρεύσουν, αλλά δε γίνεται αυτό γιατί τους στηρίζει η Κίνα και η Ρωσία. Το Νο 1 εθνικό πρόβλημα στη χώρα μας είναι ο εποικισμός. Στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο 200.000 αλλοδαποί. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ σε λίγα χρόνια γύρω στο 2015 θα υπάρχουν 4.200.000 αλλοδαποί εδώ. Όπως καταλαβαίνουμε αυτός ο πληθυσμός δε μπορεί να αφομοιωθεί, ούτε να ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία. Μιλάμε για ετερότητες, για διαφορετικές εθνότητες και διαφορετικές σημαίες με τις οποίες καλούμαστε να μοιραστούμε την εθνική μας επικράτεια.
Άρα είναι πολύ φυσικό να αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα και σίγουρα δεν πρόκειται να ανεχθούν οποιαδήποτε προνόμια των Ελλήνων. Το 1/3 των αγορών ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα γίνεται από τους Αλβανούς. Με τον ίδιο τρόπο δημιουργήθηκε το Ισραηλινό κράτος. Έχει φτάσει η ώρα και ο κόσμος αρχίζει να ξεσηκώνεται. Το πρόβλημα δεν είναι τα κόμματα της εξουσίας αλλά η Αριστερά που έχει καταρρεύσει, χάνοντας την αυτοπεποίθησή της. Τα κόμματα της Αριστεράς στηρίζουν την πολιτική του αφελληνισμού της χώρας, κατηγορώντας τον λαό ότι πάσχει από ρατσισμό και ξενοφοβία. Αντιμετωπίσαμε στον Αγ. Παντελεήμονα την αντισυγκέντρωση διάφορων προοδευτικών, έτοιμοι να διαδηλώσουν μαζί με τους αλλοδαπούς και να απαιτήσουν από το ελληνικό κράτος πόρους για τους μετανάστες, που βγαίνουν από την τσέπη του ελληνικού λαού, ενώ την ίδια στιγμή που οι γονείς τους και οι παππούδες τους αγωνίζονται για τις συντάξεις πείνας δεν πάνε στο πλευρό τους. Μας εμποδίσανε εκεί να προχωρήσουμε. Οι μετανάστες μετά σπάσανε τα αυτοκίνητα των κατοίκων, η Αστυνομία είχε κλειστεί μέσα στο τμήμα και το συμβάν πέρασε στον Τύπο με μικρά γράμματα. Το ίδιο έκαναν και στην Πάτρα. Σε αυτά η Αριστερά κοιτάζει αλλού και σφυρίζει αδιάφορα. Αυτά πρέπει να τα περάσουμε στην πολιτική μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που έχω να πω είναι μία άποψη που πρώτη φορά στη ζωή μου θέλω να διαψευσθώ, αλλά φοβάμαι και αυτή η χρονιά και τα επόμενα χρόνια είναι πάρα πολύ κρίσιμα για την Ελλάδα, που μπορεί να μας οδηγήσει σε καταστάσεις αντίστοιχες με αυτές που γνωρίσαμε το 1944 και το 1974. Οι δύο απειλές που έχουμε είναι ότι ωρίμασαν στην περιοχή μας εδώ και καιρό βασικές αυτοκρατορικές στρατηγικές, που σημαίνει πρώτον ότι πρέπει λυθεί το Κυπριακό για να ανοίξει ο δρόμος της Τουρκίας προς την ΕΕ, πρέπει να αναγνωριστεί από την Ελλάδα το Κόσσοβο και να λήξει δεύτερο το θέμα των Σκοπίων, για να προχωρήσει η επέκταση στα Βαλκάνια στην αντιρωσική αιχμή. Φοβάμαι ότι τα λέμε αυτά, αλλά είναι κούφια λόγια, δεν έχουν μπει στο μυαλό μας δεν έχουμε βγάλει τις συνέπειες νομίζουμε δηλ. ότι θα εξακολουθήσουμε να ζούμε στον κόσμο που ζούμε αλλά ο κόσμος αυτός θα του προστεθεί και μια μεγάλη κρίση, μεγαλύτερη από την κρίση του ’29.
Θέλω να θυμίσω, ότι το 1929, έβγαλε το Φασισμό, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κλπ. Θέλω να πω πριν έρθει ακόμη η οικονομική κρίση ο Νικολά Σαρκοζί στη Γαλλία μας έδωσε το πρώτο υπόδειγμα, τις πρώτες ιδέες, του πως, θα επιχειρηθεί να εφαρμοστεί αυτό το νεοφασιστικό σχέδιο. Το ένα είναι η ενοποίηση της δεξιάς, με τη λέξη «αποβράσματα» που χρησιμοποίησε εναντίον των εξεγερμένων μεταναστών, Γάλλων υπηκόων των προαστίων, ένα μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης της Γαλλίας που είναι έγχρωμης καταγωγής. Το δεύτερο με ένα ψευτοεθνικισμό αντιτουρκικό, που εκμεταλλεύτηκε το λάθος της Αριστεράς όπως ο Χίτλερ, εκμεταλλεύτηκε το λάθος της Σοσιαλδημοκρατίας. Ρεύματα που ξεκίνησαν πάρα πολύ κοντινά στο μεσοπόλεμο εξελίχθηκαν πολύ διαφορετικά. Η μία επιλογή ήταν ο Κομμουνισμός και η άλλη επιλογή έγινε ο Φασισμός και είχαμε το Μουσολίνι και το Χίτλερ. Το ένα σχέδιο είναι μια βάρβαρη επίθεση εναντίον της εργατικής τάξης και ειδικά των στρωμάτων μεταναστευτικής προελεύσεως. Το δεύτερο σχέδιο του Σαρκοζί είναι ένας ψευτοεθνικισμός, που στηρίχτηκε στη δικαιολογημένη άρνηση από το Γαλλικό λαό να δει το μέλλον του σε μια ΕΕ η οποία περιλαμβάνει την Τουρκία, για να έρθει στην εξουσία και μετά την εξουσία, το μόνο που έκανε ήταν να γίνει δημοψήφισμα για την ένταξη. Και εξαιτίας αυτού η κυβέρνηση Καραμανλή τώρα εγκαταλείπει και τη Ρωσική της πολιτική έδωσε και το Αιγαίο για μια άσκηση εναντίον του Ιράν και μας ξαναγυρνάει ταχύτατα σε μια «στρούγκα». Το τρίτο στοιχείο του νεοφασιστικού αυτού σχεδίου είναι εξωτερικά ο πόλεμος. Ο πόλεμος κατά του Ιράν. Ο κ. Σαρκοζί είπε ότι η πρώτη προτεραιότητά του είναι, το Ιράν να μην αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
Κινδυνεύουμε από δύο πράγματα που είναι πολύ σοβαρά και μπορούν να συνδεθούν. Βλέπουμε στην Ελλάδα καταστροφικές διαδικασίες δηλ. η αποσύνδεση του κοινωνικού και του εθνικού στοιχείου. Μια χώρα που στηρίζεται σε «λαμόγια» δε μπορεί να κάνει εθνική αντίσταση. Η Ελλάδα ολόκληρη είναι πλημμυρισμένη στη διαφθορά. Βλέπουμε το Βουλγαράκη, το Ρουσόπουλο και τον Ευφραίμ να κλέβουν. Βοήθησαν βέβαια να γίνουν αυτά τα σκάνδαλα ο Δυτικός ιμπεριαλισμός και οι ΗΠΑ αλλά τα βρήκαν, δεν υποχρέωσαν κανέναν να τα κάνει. Επιδίωξή τους είναι να σπάσει το εσωτερικό μέτωπο. Η Αριστερά να εγκλωβιστεί αποφασιστικά σε αντεθνικές θέσεις και να υπογράψει σχέδια καταστροφικά στην Κύπρο και από την άλλη θα πρέπει η αντίδραση σε αυτά τα σχέδια, να πάρει μια μορφή ακροδεξιά και εξτρεμιστική.
Οι δικές μας δυνάμεις είναι πολύ λίγες για να αντισταθούμε αλλά πρέπει να το κάνουμε και να ελπίζουμε ότι θα το καταφέρουμε. Η Αριστερά πρέπει να γίνει ένα νέο ΕΑΜ και να διεκδικήσει και το διεθνισμό. Δεν πρέπει καμιά από τις αξίες της Αριστεράς να μείνουν στην άλλη πλευρά. Διεθνισμός δεν είναι να υποχωρούμε στους ξένους «νταβατζήδες» ιμπεριαλιστές, αλλά να ενώνουμε τους λαούς, βρίσκοντας λύσεις σε εθνικές διαφορές οι οποίες είναι δίκαιες. Σε ότι αφορά το Κυπριακό, συνιστώ στους φίλους μου Κυπρίους να σταματήσουν τις συζητήσεις για τη Νησιωτική Δικοινοτική Ομοσπονδία αλλά να κατέβουν στους πολίτες και να εξηγήσουν στο μέσο Κύπριο πολίτη σε τι ακριβώς κράτος θα ζει μετά τη λύση. Στην Ελλάδα αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρέμβουμε στην Ελληνική Αριστερά είναι τη θέσουμε απέναντι στις αξίες, στις παραδόσεις και σε ότι λέει και ισχυρίζεται να τους υποχρεώσουμε σε συζήτηση, γιατί κανένας αριστερός όσο και αντεθνικός να είναι, δεν μπορεί να υπερασπιστεί τη μειοψηφία να γίνεται πλειοψηφία και η πλειοψηφία μειοψηφία. Αυτός ο αγώνας έχει σημασία, γιατί θα μετρήσει στην Κύπρο η θέση της Ελληνικής Αριστεράς και Κεντροαριστεράς. Πρέπει να το κάνουμε ήρεμα όσο και να μας βρίζουν με επιχειρήματα. Αυτό θέλουν και οι ξένοι που έχουν οργανώσει αυτή την κατάσταση. Ο ένας να βρίζει τον άλλον. Το μεταναστευτικό εγώ αντιλαμβάνομαι την οργή του Δημήτρη Τούμπαλη εξαιτίας της πολυεθνικής ιδέας του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς που επέτρεψαν να φτάσουμε σε αυτό το χάλι. Μπορούμε όμως να διώξουμε τη μισή εργατική τάξη της χώρας; Γιατί είναι η μισή εργατική τάξη της χώρας. Θέλετε να καεί η Ελλάδα; Η δουλειά μας είναι να ενώσουμε την εργατική τάξη εγχώριας και αλλοδαπής. Πρέπει να έχουμε μέτωπο και απέναντι σε αυτές τις απόψεις. Πρέπει να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα. Πρέπει να έρθει και η Αριστερά και η Δεξιά σε συζήτηση. Κύριοι τι κράτος θέλουμε στην Κύπρο; Θα έχουμε ειρήνη γιατί θα έχουμε ειρήνη; Αν φτιάξουμε μια συμφωνία που θα έχει τόσα κενά που ο άλλος θα πάει και θα βγει. Αυτή είναι η δική μου λογική και νομίζω σε αυτή πρέπει να στηριχθούμε στους επόμενους μήνες σε αυτά που έρχονται.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΟΥΜΠΛΗΣ
Διάβασα με ενδιαφέρον για ποιο λόγο πέφτει ο Καραμανλής. Δεν πέφτει για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου και γενικά για τα σκάνδαλα που έχουν ακουστεί αλλά γιατί αυτή η μεταφορά της παγκοσμιοποίησης στη μικρή περιορισμένη αγορά της Ελλάδας δημιούργησε τέτοια φοβερά, ληστρικά καρτέλ και μονοπώλια όπου πραγματικά διαχειρίζονται το 85% της αγοράς και μόνο το 15% μένει για όλους τους άλλους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, να διαχειριστούν. Φανταστείτε τι θα γίνει όταν αυτοί πάνε να διαχειριστούν το 15% της πίτας μεταξύ τους. Το μέλλον πλέον είναι αυτοί να μην υπάρχουν σαν εργαζόμενοι σε κάποιες πολυεθνικές ή και μεγαλοκαρτελικές αλυσίδες ελληνικές να υπάρχουν και να αμείβονται σαν υπεργολάβοι με δελτία παροχής υπηρεσιών για να βγάζουν ακόμη πιο λίγα από όσα θα έβγαζαν αν ήταν εργαζόμενοι. Αυτό το πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Καραμανλής θα το αντιμετωπίσει αύριο και το ΠΑΣΟΚ ή οποιαδήποτε συμμαχική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που μπορεί να γίνει αν μπουν οι Οικολόγοι στη Βουλή και φύγουν κάποιοι του ΣΥΝ για να το στηρίξουν.
Όσον αφορά τα θέματα τα Εθνικά το να αποφύγουμε το ένα, να αποφύγουμε το άλλο αυτά είναι ευχολόγια. Για να υπάρχει ελληνική συνείδηση όπως έλεγε ο Βενιζέλος πρέπει να υπάρχει αστική τάξη, στην Ελλάδα δεν υπήρχε ποτέ. Έγινε μια περίοδο και μετά χάλασε. Σήμερα βλέπετε δεν υπάρχει παραγωγική μηχανή. Η κρίση λοιπόν θα χτυπήσει πολύ περισσότερο, γιατί αυτό το πλαίσιο λειτουργεί. Ο ΣΥΝ δεν αποτελεί πλέον παραδοσιακή Αριστερά ξέκοψε τελείως από την Αντίσταση και από το Μαρξιστικό παρελθόν και από κάθε έννοια Μαρξιστικής συνοχής. Αυτή τη στιγμή αν κατατάξει κανείς την πλειοψηφία του ΣΥΝ, μπορεί να την κατατάξει μετά το 1959 στη σοσιαλδημοκρατία. Η άλλη πλευρά της μειοψηφίας είναι στην περίπτωση της μεταγενέστερης σοσιαλδημοκρατίας όταν άρχισε να φλερτάρει με τη μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία. Αυτή η πάλη γίνεται μεταξύ τους. Διαφορετικές ταχύτητες έχουν. Το πρόγραμμα του ΣΥΝ σε καμιά περίπτωση δεν είναι πρόγραμμα. Είναι επιθυμίες. Για να γίνει πρόγραμμα πρέπει να ιεραρχήσει προτεραιότητες και να βάλει συγκεκριμένα στόχους και να ενταχθεί σε μία στρατηγική. Αυτή είναι η διαδικασία δημιουργίας προγράμματος.
Στο Κυπριακό δε μπορεί να υπάρχει καμία συμφωνία αν δε θέλουμε να χάσουμε και την υπόλοιπη Κύπρο. Αυτές οι προσπάθειες με το συσχετισμό των δεδομένων, των δυνάμεων, είναι κουταμάρες και θα μας οδηγήσουν σε χειρότερη θέση. Στο θέμα των βάσεων, πρέπει να υπάρχει μια άλλη τακτική για τις βάσεις του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας και για τις υπόλοιπες. Δεν έχεις τις δυνάμεις να τις πετάξεις όλες.
Το θέμα του Αιγαίου μόνο αν υπάρχει πραγματικά ισχυρή αντιαεροπορική αντίσταση στα νησιά μπορούμε με πράξη, συγκεκριμένη, να πούμε ότι δε θα ξοδεύουμε πολλά χρήματα για να πετάμε κάθε μέρα αναχαιτιστικά Μιράζ και αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως ισχυρό δεδομένο και ας απαντήσει μετά η Τουρκία.
Στο θέμα των Σκοπίων δεν συμφωνώ με την άποψη καθόλου Μακεδονία, τίποτα κλπ. είναι μια θέση που θα μας δημιουργήσει πρόβλημα. Δε συμφωνώ όμως σε καμιά άλλη υποχώρηση πέρα από την σύνθετη γεωγραφική ονομασία. Αν σε διάστημα τριών ετών δεν το δεχθούν οι Σκοπιανοί από κει και πέρα μπορούν να μπουν μεγάλα μέσα εμπάργκο και όχι διαβαλκανικές τέτοιου είδους συνεργασίες. Μπορεί οικονομική απομόνωση.
Για να προβληθούν αυτά τα ζητήματα, πρέπει να υπάρξει μια προσπάθεια δημιουργίας μιας νέας Αριστεράς, όχι με συστήματα των Άγγλων εργατικών για οικονομία των αναγκών, την κοινωνία των συλλογικών αγαθών για να μας μεταφέρει αταξικές αντιθέσεις όπως πιστεύει ο κ. Δραγασάκης. Άρα η πιο νέα Ριζοσπαστική Επαναστατική Αριστερά δε μπορεί παρά να κτιστεί επάνω σε ερείπια. Γιατί ο ΣΥΝ μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια, δε θα μπορέσει να σταθεί, γιατί δεν έχει ούτε στόχους ούτε στρατηγική. Ευχαριστώ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ
Καταρχήν θα ήθελα να κάνω δύο βασικές παρατηρήσεις. Το πρώτο θέμα είναι ότι τα Εθνικά θέματα που συζητάμε, είναι ζητήματα Δημοκρατίας και δεν είναι θέματα ούτε αφελληνισμού, ούτε λογικής εξάρτησης του έθνους ως μεταφυσική ενότητα. Είναι ζητήματα πρωτίστως Δημοκρατίας. Χωρίς εθνική ανεξαρτησία, δε μπορεί να υπάρξει Δημοκρατία. Κι έτσι το πρόβλημα με την Αριστερά δε βρίσκεται στο γεγονός ότι εγκαταλείπει τα Εθνικά ζητήματα στο όνομα του διεθνισμού ή ενός κακώς ή καλώς εννοούμενου διεθνισμού αλλά εγκαταλείπει τα εθνικά ζητήματα γιατί έχει εγκαταλείψει τον αγώνα για τη Δημοκρατία. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Δείτε τι έγινε το Δεκέμβρη. Αυτό που ανέδειξε το μαθητικό κίνημα, ήταν το κεντρικό πρόβλημα της Δημοκρατίας. Αυτός ο τόπος δεν έχει Δημοκρατία. Κοινωνικά, Ταξικά, Πολιτικά. Ποιος το ανέδειξε από την Αριστερά; Ποιος ανέδειξε τα ζητήματα εκφασισμού της πολιτικής ζωής, που επιχειρήθηκε με τους μηχανισμούς, με τους πράκτορες, με τις μυστικές υπηρεσίες με προβοκάτορες, ποιος; Κανένας. Γιατί γι’ αυτούς η αστική δημοκρατία δεν έχει νόημα. Με όλα αυτά δεν αναδεικνύεται το κύριο δηλ. το ζήτημα της Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και δε βλέπουμε ούτε θεσμικές παρεμβάσεις, ούτε και μη θεσμικές. Πιστεύω ότι τα Εθνικά ζητήματα πρέπει να τα προσεγγίσουμε ακριβώς με αυτή τη σκοπιά.
Έτσι για παράδειγμα το ζήτημα του Κυπριακού, αν θέλουμε να μιλήσουμε στο λαό, πρέπει να δείξουμε ξεκάθαρα, αυτές τις αρχές από τις οποίες ξεκινάμε. Δηλ. αν μιλήσουμε για το ζήτημα του Κυπριακού το θέμα δεν είναι να μετρήσουμε συσχετισμούς και να δούμε τι είναι εφικτό, αλλά να διατυπώσουμε ορισμένες αρχές. Η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση είπε «Ένας λαός Ένα κράτος». Από αυτή την αρχή δε μπορείς να πας πιο πίσω. Γι’ αυτό προσωπικά πιστεύω ανεξάρτητα με νομικές ή μη ιστορίες η οποιαδήποτε μορφή ομοσπονδιοποίησης στο νησί, είναι πίσω από το θέμα της Δημοκρατίας. Η έννοια της Ομοσπονδίας πολιτικά, κοινωνικά, ταξικά, γεννήθηκε για να αρθεί η βασική αρχή της Λαϊκής Δημοκρατίας. Το ίδιο συμβαίνει και στην Παλαιστίνη. Είναι ένας λαός, μία Παλαιστίνη, ένα κράτος. Δε μπορεί να χωριστεί ο κόσμος με βάση ιστορική καταγωγή ή φυλετική καταγωγή ή θρησκεία ή οποιαδήποτε επινόηση υπάρχει. Με αυτή την έννοια, δεν μπορώ να δεχθώ το διαχωρισμό και μέσα στην ίδια μου τη χώρα. Αυτή τη στιγμή καταστρέφονται με το οικονομικό ολόκληρες χώρες. Κάθε προσπάθεια αναπροσαρμογής του παγκόσμιου καπιταλισμού ιστορικά γέννησε τέτοια φαινόμενα. Αυτό επιχειρεί και το κεφάλαιο. Το γεγονός ότι η Αθήνα μετατρέπεται σε πόλη γκέτο είναι επίσημη πολιτική του κράτους δεν είναι επινόηση κάποιων. Αυτό επιχειρεί το κράτος. Τη γκετοποίηση της Αθήνας, όπως υπάρχει στις αμερικάνικες πόλεις.
Το δεύτερο σημείο είναι αν ψάξουμε λιγάκι τη βάση, για όλα τα εθνικά θέματα θα βρούμε ότι η βάση τους είναι ο Ιμπεριαλισμός. Ο τρόπος που δρουν οι μεγάλες δυνάμεις του ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Άρα κορυφαίο εθνικό ζήτημα για τη χώρα είναι η σχέση της με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Από κει ξετυλίγονται όλα τα άλλα. Να σας πω και κάτι άλλο. Δε χρειαζόμαστε τους Τούρκους να δημιουργήσουν θέμα μειονότητας επάνω στη Θράκη, το έχει αποδεχτεί το ίδιο το Ελληνικό κράτος, όχι με τους Τούρκους αλλά με τους Αμερικανούς, με την συμφωνία που υπεγράφη από την ελληνική κυβέρνηση, Μπουκάς – Αλεξανδρούπολη για την ασφάλεια του αγωγού, υπάρχει ένα μυστικό πρωτόκολλο που προβλέπει ειδικό καθεστώς στη Θράκη, υπό Νατοϊκή επιτήρηση διότι η ασφάλεια του αγωγού το προβλέπει αυτό το πράγμα.
Η ένταξή μας στην ΕΟΚ από την αρχή ήταν σαν κράτος γιατί δε μας δέχθηκαν ως συγκροτημένο λαό αλλά ως πληθυσμιακή συνιστώσα της ενότητας που λέγεται ΕΟΚ. Η ΕΕ αντιμετωπίζει οικονομικά την Ελλάδα όχι ως συγκροτημένο κράτος αλλά ως περιφέρεια. Όχι μόνο την Ελλάδα. Είναι ΕΕ των Περιφερειών. Αυτό το πράγμα επιχειρείται να πάρει και θεσμική υπόσταση με τη διάλυση του ενιαίου της Δημόσιας Διοίκησης, για πρώτη φορά μετά το Καποδίστρια, με το νέο Καποδίστρια. Ο νέος Καποδίστριας συγκροτεί πέντε περιφέρειες, όπου θα περάσουν και μια σειρά πολιτικές όπως η Υγεία, η Κοινωνική Ασφάλιση, η Παιδεία. Έτσι οι πέντε περιφέρειες θα έχουν πέντε πολιτικές για την Υγεία, την Παιδεία, διαφορετικά κοινωνικά πρωτόκολλα κλπ.
Όταν ενταχθεί η Τουρκία στην ΕΕ, ο σχεδιασμός της ΕΕ είναι η ενοποίηση της περιφέρειας των ελληνικών νήσων με τις ακτές της Τουρκίας, σε μια ενιαία οικονομική ενότητα. Για την ΕΕ βασικό κριτήριο συγκρότησης μιας περιφέρειας είναι το οικονομικό στοιχείο, δηλ. η δυνατότητα παραγωγής προστιθέμενης αξίας. Με αυτό κρίνουν και όχι με την έννοια του οποιουδήποτε άλλου κοινωνικού, πολιτικού ή εθνικού στοιχείου.
Καταλήγω και στο ζήτημα των Σκοπίων που εκεί έχω μια πιο αιρετική άποψη. Δεν δέχομαι ότι υπήρξε ποτέ ιστορικά και μπορώ να το αποδείξω ιστορικά Μακεδονικό έθνος κλπ. αλλά δεν δέχομαι και την πηγή ότι ήταν Σλαβική αλλά ούτε και Ελληνική. Το ζήτημα όμως της Διπλωματίας και της σχέσης, ανάμεσα σε κράτη δεν λύνονται με ιστορικούς όρους, ούτε με παραδοχές που ξεκινάνε από το Μ. Αλέξανδρο και δε ξέρω με πιο μεταφέρονται στο παρόν, αλλά με όρους πραγματικότητας, συγκρούσεων συμφερόντων. Τα Σκόπια τα δημιούργησε ο Αμερικάνικος Ιμπεριαλισμός. Ήταν προϊόν της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Πως μπορεί να επιβιώσει αυτό το κράτος; Μόνο ως προτεκτοράτο της Αμερικανικής υπερδύναμης ή του ΝΑΤΟ και με συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Αν δεν υπήρχε η Αμερική και το ΝΑΤΟ δεν θα υπήρχε πραγματική απειλή. Άρα το βασικό ζήτημα για μένα είναι το αν θα πρέπει να υπάρχει αυτό ως προτεκτοράτο, ως εξάρτημα του ΝΑΤΟ στην περιοχή και εκεί είναι το κυρίαρχο. Αρνούμαι να μπω στη συζήτηση για το όνομα.
Και τέλος θα μπω στην παρατήρηση αυτή. Η Ελλάδα έχει μπει σε καθεστώς χρεοκοπίας εδώ και δύο 24ωρα επίσημα στους διεθνείς Οργανισμούς. Η ΕΕ με την τελευταία της συνάντηση αποφάσισε, ότι η Ελλάδα, μαζί με την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, θα μπουν σε καθεστώς ειδικό. Αυτό μας δείχνει ότι θα έχουμε πιθανές οξύτητες και στο Αιγαίο και στα ευρύτερα ζητήματα, όπως και στο θέμα του ευρώ που θα χάσει την ισχύ του σαν έννοια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΤΖΑΣ
Συντρόφισσες / οι
Μετά από όσα ελέχθησαν εδώ μέσα, πρέπει να καταλάβουμε το τι ζητάμε εμείς και ποιος είναι ο ρόλος μας μέσα στα πράγματα. Υπάρχουν χίλιες δυο τοποθετήσεις που μπορώ εγώ σαν άτομο σαν αριστερός να συμφωνώ κατά το ήμισυ ή κατά το 90% κλπ. το θέμα είναι ότι εμείς στο ΔΗΚΚΙ έχουμε χαράξει μια πορεία που είναι γνωστή σε όλους σας. Η πορεία μας έχει ένα στόχο να είμαστε συνδετικός κρίκος μέσα στην Αριστερά, κι αυτό το έχουμε αποδείξει και με τη συνεργασία μας σε Δημοτικές – Νομαρχιακές εκλογές με το ΚΚΕ και με την συνεργασία μας σήμερα με το ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύω ότι αυτά τα δύο κόμματα είναι το μεγάλο ποσοστό της Αριστεράς. Βέβαια υπάρχουν και άλλες συνιστώσες έξω από αυτό που διαφωνούν με εκείνο διαφωνούν με το άλλο. Αυτό που πρέπει να υπάρχει είναι η συναίνεση μέσα στην Αριστερά και όχι βέβαια τη συναίνεση των άλλων κομμάτων που ζητάει ο Καραμανλής σήμερα. Αν ήθελε συναίνεση ο κ. Καραμανλής ας έφτιαχνε ένα αναλογικό σύστημα όπως είπε ο Ηλ. Νικολόπουλος.
Ως τότε όμως πρέπει να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ένα υποτιθέμενο μέτωπο το οποίο θα στηρίξει τους εργαζομένους. Εμείς σαν ΔΗΚΚΙ είμαστε πάντα ένα Πατριωτικό Κίνημα δίπλα στ συμφέροντα της πατρίδας μας. Γιατί γεωγραφικά η πατρίδα μας εδώ που βρίσκεται έχει όλους αυτούς τους κινδύνους. Δεν είμαστε ούτε Βέλγιο, ούτε Ολλανδία, ούτε Γερμανία κλπ. που δεν απειλούνται από κανέναν. Από την άλλη μας έχουν βρει θύματα στην ΕΕ και μας δημιουργεί αυτά τα θέματα. Μας αναγκάζει να αγοράζουμε τα πολεμικά της προϊόντα και είμαστε μέσα στο σύστημα και στο πνεύμα της ΕΕ. Έχει μια καλή πελατεία για να κερδίζει από παντού, σαν μεγάλο κεφάλαιο που είναι.
Και συζητάμε όλοι εμείς εδώ πέρα πια θα είναι η πορεία μας. Ενωτική. Πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να ενώσουμε αυτή την Αριστερά. Να δώσουμε ένα στήριγμα για όλους τους εργαζόμενους, τους νεολαίους, όλους αυτούς τους ανθρώπους που πλήττονται μέσα στην πατρίδα τους. Υπάρχουν λύσεις και απόψεις. Είμαστε μια παράταξη που σκέπτεται, που έχει πλουραλισμό πρέπει να ακούμε διάφορες απόψεις. Να βρούμε εν τρόπο να παραμερίζουμε αυτά που μας χωρίζουν και να κρατάμε αυτά που μας ενώνουν περισσότερο. Εμείς σαν ΔΗΚΚΙ αυτό κάνουμε. Με το ΚΚΕ που συνεργαστήκαμε δεν συμφωνούσαμε σε όλα. Συνεργαζόμαστε σήμερα με το ΣΥΡΙΖΑ βλέπουμε ότι διαφωνούμε σε πολλά πράγματα αλλά κάπου πρέπει να καταλήξουμε σαν μέσο όρο. Θα βάλουμε και λίγο νερό στο κρασί μας, για να φτάσουμε κάπου. Να αποκτήσουμε μια δύναμη για να βάλουμε στην άκρη το διπολικό σύστημα που υπάρχει της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Να σταθούμε μέσα στην Αριστερά, να ενώσουμε την Αριστερά και να βρούμε λύσεις για τον Ελληνικό λαό. Συναίνεση λοιπόν μέσα στην Αριστερά.
Στο μεταναστευτικό οι θέσεις του συντρόφου Π. Κονταρίνη είναι σωστή. Είναι μια μέση οδός να αντιμετωπίσουμε αυτό το μεταναστευτικό ζήτημα. Θέλει τρόπο διαχείρισης το θέμα. Κι εμείς παλιά είχαμε φύγει σαν μετανάστες. Η πολιτική κυλάει, τρέχει και πρέπει να βρεθούν λύσεις τώρα. Έρχονται οι Ευρωεκλογές σε λίγο μπορεί και οι Εθνικές δεν πρέπει να ενωθούμε και να αντιμετωπίσουμε τα τόσα προβλήματα που υπάρχουν; Κάπου πρέπει να καταλήξουμε με όλα αυτά. Ευχαριστώ.
ΠΑΥΛΟΣ ΤΟΥΜΑΝΙΔΗΣ
Αγαπητοί σύντροφοι
Το ζήτημα όταν βρισκόμαστε δεν είναι στη βάση μιας αυτοϊκανοποίησης ή μιας αυτοκατανάλωσης να επαναλαμβάνουμε το σύνολο των λόγων για τους οποίους είμαστε μαζί. Νομίζω ότι είμαστε στη βάση κάποιων ιεραρχήσεων, που πρέπει να αποτελούν σημεία τομής στην ανάγκη παρέμβασης στην πολιτική συγκυρία που διανύουμε προκειμένου να επιλέγουμε εκείνες τις ρωγμές και τις ρίξεις που θα μας οδηγήσουν στην αναζήτηση ενός επιθυμητού σημείου και για τους πολιτικούς και για τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Δεν μπορούμε να αγνοούμε την διαμορφωμένη ήδη εικόνα κάποιων συσχετισμών που πρέπει να επισημάνουμε και είναι αρκετά επιβαρυμένη σε σχέση με το παρελθόν. Δεν μπορούμε να μη βλέπουμε τη διαπλοκή του εθνικού με το κοινωνικό, που είναι το δικό μας στίγμα τοποθέτησης, στάσης, παρέμβασης και επιδίωξης να υπάρχουμε και να διεκδικούμε το λόγο και το ρόλο μας και να μην ξεχνάμε όπως είπε ο σύντροφος Καζάκης, χωρίς εθνική ανεξαρτησία, δεν μπορεί να υπάρξει Δημοκρατία και πολύ περισσότερο κοινωνική απελευθέρωση και τα υπόλοιπα, άλλο τόσο δε μπορεί να υπάρξει όμως και προσέγγιση των θεμάτων της εθνικής ανεξαρτησίας χωρίς ένα διαρθρωμένο λόγο κοινωνικών διεκδικήσεων που να πατάει στο έδαφος της σημερινής συγκυρίας. Το πρόβλημα σήμερα είναι η κρίση. Εδώ πρέπει να βρούμε, πως θα διαμορφώσουμε ένα ευρύτατο Αριστερό Μέτωπο που ναι μεν να σέβεται τη διαφορετικότητα, αλλά να προχωράει δυναμικά μέσα από τις ρίξεις και τις τομές που θα επιδιώκει στην ανασύνθεση του συνόλου – πόλου της Αριστεράς. Με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να αποτελεί πόλο λαϊκής συσπείρωσης, λαϊκής αυτοαναγνώρισης και πόλο παρέμβασης, σε μια προσπάθεια να συσπειρώσουμε όσο γίνεται περισσότερες δυνάμεις.
Το πλαίσιο το οποίο μπορεί να δώσει σάρκα και οστά σε αυτή τη λογική είναι η διαπλοκή του εθνικού με το κοινωνικό. Επειδή καλύπτομαι από αυτά που είπε ο σύντροφος Κωνσταντακόπουλος θα ήθελα να κάνω μερικές προτάσεις.
Να βγάλουμε μια αφίσα σαν Πατριωτικός χώρος, σαν χώρος Πρωτοβουλίας Σοσιαλιστών – ΔΗΚΚΙ ή κάπως έτσι με κάποια από τα παρακάτω συνθήματα.
Αριστερό Μέτωπο Εθνικής Ανεξαρτησίας, – Δημοκρατική Αντιιμπεριαλιστική Συσπείρωση για την απόκρουση της Τουρκικής απειλής στην Κύπρο - Αιγαίο – Θράκη, – Ο Λαός να μιλήσει, – Βέτο στην Ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, - ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων σημαίνει Κράτη – Προτεκτοράτα – Λαοί υποταγμένοι, - Αποδοχή ή Ανοχή του Αμερικάνικου Σχεδίου σε Βαλκάνια – Μ. Ανατολή - δηλώνει παραίτηση από μια Εναλλακτική Προοδευτική Πολιτική, - Είμαστε Διεθνιστές γι’ αυτό είμαστε Πατριώτες, - Να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ που διχοτομεί το Αιγαίο.
Το δεύτερο είναι μαζί με την παρουσίαση του βιβλίου του Δ. Κωνσταντακόπουλου που θα κάνουμε στις 16 Μαρτίου να κάνουμε και μια εκδήλωση προς το τέλος Μαρτίου με θέμα η πολυδιάστατες επιπτώσεις από την οικονομική κρίση με εισηγητές από την πλευρά αυτού του χώρου να είναι οι σύντροφοι : Δ. Καζάκης και τον Κ. Μελά. Αυτά ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου