Οι «διεθνιστές» του υπερεθνικισμού με παράδειγμα το Σκοπιανό

του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗΚΚΙ
Αθήνα, 8.4.2008

Ήδη ο πρωθυπουργός της χώρας Κωνσταντίνος Καραμανλής με την απειλή βέτο στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι απέτρεψε τα χειρότερα, που πολλοί περίμεναν και ορισμένοι δυστυχώς εύχονταν. Όμως το θέμα δεν έκλεισε.
Εκείνο που ενδιαφέρει στην προκείμενη περίπτωση είναι να αναλύσουμε πιο διεξοδικά τι σημαίνει στην πραγματικότητα η αποδοχή του ονόματος «Μακεδονία» σε σύνθετη ονομασία, ως οριστικός τίτλος των Σκοπίων και να ερευνήσουμε εν συντομία, γιατί τα Σκόπια με τόσο πάθος και τόσες παράλογες απαιτήσεις παλεύουν να διατηρήσουν με κάθε θυσία αυτό το όνομα. Έτσι πρέπει να θέσουμε το ερώτημα:
Μα έχει άραγε τόση σημασία το όνομα;
Πολλοί αφελείς και ανιστόρητοι στην Ελλάδα, και αφορά και πρόσωπα και πολιτικούς φορείς, ιδίως στον χώρο της «Αριστεράς», πιστεύουν για διάφορους λόγους, ιδεολογικούς, πολιτικούς (ταξικούς), ότι το όνομα δεν παίζει κανένα ρόλο. Σημασία έχει μόνο η ειρηνική συμβίωση των δύο λαών, με την καταπολέμηση των εθνικιστικών και σοβινιστικών επιδιώξεων εκατέρωθεν και την θεμελίωση της πολιτικής σταθερότητας στην τόσο έκρυθμη και εκρηκτική αυτή περιοχή. Σημασία έχει να υπάρχουν σχέσεις καλής γειτονίας, ως συμβολή και στη γενικότερη σταθερότητα και ειρήνη στην πολύπαθη περιοχή των Βαλκανίων. Γιατί επιμένει ο Γκρούεφσκι και οι συν αυτώ για το όνομα με τόσο πάθος και τόση αδιαλλαξία;
Όμως τίθεται στην περίπτωση αυτή το ερώτημα: Ποιος είναι αδιάλλακτος και ποιος προκαλεί! Και πώς θεμελιώνονται σχέσεις ειρήνης, αλληλεγγύης και καλής γειτονίας, που πρέπει να αποτελεί την πολιτική της Αριστεράς;
Η Ελλάδα, ως πολιτεία στο σύνολό της, πέρα από μεμονωμένες ακραίες και εθνικιστικές κορώνες, περιθωριακών και αμελητέων κατά βάσει περιπτώσεων και εκμετάλλευσης του προβλήματος για ψηφοθηρικές σκοπιμότητες ή άλλες προθέσεις έχει κάνει, λόγω τεράστιων λανθασμένων πολιτικών χειρισμών και αδράνειας, αλλά και λόγω του ενδοτισμού και της υποτέλειας στα κελεύσματα των «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας» την έσχατη υποχώρηση στο όνομα της ονομασίας, αποδεχόμενη την σύνθετη ονομασία. Έχει κάνει λοιπόν τον επώδυνο συμβιβασμό, για τον οποίο ομιλούν και προπαγανδίζουν ορισμένοι πολιτικοί κύκλοι.
Όμως η εθνική αυτή ταπεινωτική υποχώρηση θα δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον, γιατί ακριβώς περιέχει, ως δεύτερο συνθετικό, το όνομα Μακεδονία. Τα Σκόπια προπαγανδίζοντας τη Μακεδονία του Αιγαίου παραμένουν προκλητικά και αδιάλλακτα, διεκδικώντας όλο το γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας. Και αυτές οι προκλήσεις είναι μόνο η αρχή, Ήδη βλέπουμε αυτές οι προκλήσεις να κλιμακώνονται μέσα στα πλαίσια ενός καλά οργανωμένου σχεδίου, που τους συμβουλεύουν οι προστάτες τους Αμερικανοί και Τούρκοι.
Επανέρχομαι λοιπόν πάλι στο ερώτημα για όσους μιλούν για συμβιβασμό:
Γιατί οι Σκοπιανοί επιμένουν με τόσο ανυποχώρητο πείσμα στο όνομα «Μακεδονία», αν το όνομα δεν παίζει κανένα ρόλο; Μπορούν να μας δώσουν εξήγηση όλοι εκείνοι από την παραδοσιακή και ανανεωτική Αριστερά, αλλά και από τους εκσυγχρονιστικούς κύκλους του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, γιατί δεν παραιτείται το κρατίδιο αυτό από το όνομα;
Η απάντηση η δική μου:
1. Γιατί το όνομα είναι το όχημα του αλυτρωτισμού και συνεπώς του δυνητικού επεκτατισμού. Χωρίς το όνομα ο αλυτρωτισμός δεν έχει μέλλον. Αν δεν κατέβουν στη Θεσσαλονίκη δεν πρόκειται ποτέ να ησυχάσουν. Γι αυτό προβάλλουν στους χάρτες τους την «Μακεδονία του Αιγαίου» και αποκαλούν τους εαυτούς τους «Μακεδόνες Αιγαιάτες».
2. Το όνομα «Μακεδονία», ακόμη και σε σύνθετη ονομασία, (τους Σκοπιανούς τους ενδιαφέρει στην ουσία να υπάρχει το όνομα Μακεδονία είτε σκέτο είτε σύνθετο) είναι και θα παραμείνει διαχρονική αιτία μόνιμης ανωμαλίας και διατάραξης της ειρήνης από μέρους των Σκοπιανών στα Βαλκάνια και εστία αποσταθεροποίησης. Και ας μη μας παραξενεύει το γεγονός ότι εγείρουν σήμερα μειονοτικά ζητήματα , απαίτηση για «ανεξάρτητη μακεδονική ορθόδοξη εκκλησία», για την αλλαγή της ονομασίας του αεροδρομίου «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης και ένας «θεός» ξέρει, τι άλλο φαινομενικά παράλογο θα ζητήσουν σήμερα και στο μέλλον, τα οποία θα στηρίξουν, εκτός από τους «άσπονδους φίλους μας» Αμερικανούς και άλλους «συμμάχους» ελληνικοί κύκλοι από το εκσυγχρονιστικό και ανανεωτικό στρατόπεδο της «Αριστεράς. Συνήθως ο δούρειος ίππος είναι εντός των τειχών. Από κει και πέρα έχουμε την γελοία απάντηση σε όλες αυτές τις προκλήσεις του Υπουργείου Εξωτερικών που μιλά για «γελοιότητες» των γειτόνων μας. Έτσι δυστυχώς θεωρούσαμε το πρόβλημα και παλιά, αλλά τελικά όλοι αυτοί οι δορυφόροι των Αμερικανών στα Βαλκάνια, όπως και στον Καύκασο μπορούν να δυναμιτίσουν την παγκόσμια ειρήνη, πέρα από τα Βαλκάνια και τον Καύκασο.
3. Γιατί γίνεται πλύση εγκεφάλου ότι το όνομα δεν παίζει κανένα ρόλο, αν κατοχυρωθούν με σύνθετη ονομασία και με γεωγραφικό προσδιορισμό οι ελληνοσκοπιανές διαφορές. Όμως δεν είναι έτσι. Υπάρχει στους κύκλους των ψευτο- εκσυγχρονιστών και στους κύκλους των ψευτο-διεθνιστών και για να ακριβολογώ στον σκληρό πυρήνα τους η άποψη, ότι το έθνος είναι κατασκεύασμα του κράτους, ότι πριν από το κράτος δεν υπήρχε έθνος κ.λπ. Και αυτή η άποψη προβάλλεται και από ιμπεριαλιστικούς κύκλους. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη και σε σχέση με τα Σκόπια, αν αναγνωριστούν ως κράτος με το όνομα «Μακεδονία;» Απλούστατα, εφόσον το κράτος δημιουργεί το έθνος, τότε το κράτος που λέγεται «Μακεδονία» έχει δικαίωμα να κατασκευάσει (διεκδικήσει) και «μακεδονική εθνότητα και κατά συνέπεια «μακεδονική γλώσσα». Γιατί είναι αδιανόητο μία «μακεδονική εθνότητα» να μην έχει και την αντίστοιχη γλώσσα, που δεν μπορεί να είναι άλλη από την «μακεδονική». Και όλα αυτά θα είναι κατοχυρωμένα με βάση τις διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο.
4. Μετά βέβαια ακολουθεί το γελοίο και υποκριτικό επιχείρημα: Μα τι πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσει ένα τόσο δα μικρό κρατίδιο στην Ελλάδα; Γνωρίζουμε όμως ότι δεν είναι τα Σκόπια τα ίδια που μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα, αλλά οι δυνάμεις που τα χρησιμοποιούν ή θα τα χρησιμοποιήσουν ως προτεκτοράτο για τα γεωστρατηγικά τους σχέδια στο εγγύς ή απώτερο μέλλον, με ανάλογο όφελος φυσικά και για τη δική τους αμερικανόφερτη, υπερεθνικιστική αστική τάξη. Για όλους αυτούς που προβάλουν αυτό το γελοίο επιχείρημα ισχύει η φράση του Κλαούζεβιτς: «Τα μικρά κράτη έχουν τόση δύναμη, όση η ταύτισή τους με τα συμφέροντα των μεγάλων». Ας μην ξεχνάμε τις ιταμές δηλώσεις του αμερικανού υφ. ΕΠΕΞ Μτάνιελ Φριντ περί «μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας»

Όσοι στηρίζουν έμμεσα ή άμεσα τα Σκόπια στην υπερεθνικιστική τους αλυτρωτική και επεκτατική πολιτική, που θα ακολουθήσει και επίσημα πια μετά την ονομασία, να είναι βέβαιοι ότι έχουν συμβάλλει εκών άκων στην αποσταθεροποίηση της περιοχής και έρχονται στην πράξη σε κατάφορη αντίθεση με αυτά που επαγγέλλονται στη θεωρία.
5. Όπως σ’ όλους είναι γνωστό η Μακεδονία είναι γεωγραφική περιοχή. Ένα 10 έως 15% ανήκει στην γεωγραφική περιοχή των Σκοπίων. Συνεπώς εκείνο που θα ήταν σωστό στην περίπτωση των Σκοπίων και θα ήταν λογικό και δίκαιο είναι να φέρουν οποιοδήποτε όνομα που να μην περιέχει τον όρο Μακεδονία ή παράγωγό του, ως κρατική οντότητα, ας πούμε «Δημοκρατία των Σκοπίων» ή «Βαρντάρσκα» και να χαρακτηρίζουν αυτό το μέρος της Μακεδονίας που τους ανήκει, ως επαρχία τους με το όνομα Μακεδονία της Δημοκρατίας των Σκοπίων ή της Βαρντάρσκα. Τότε πραγματικά θα ήταν σωστό και δίκαιο. Ενώ διεκδικώντας κράτος με το όνομα Μακεδονία (σύνθετο ή μη δεν παίζει κανένα ρόλο) και μάλιστα ως ξεχωριστή εθνότητα και γλώσσα εγείρουν αυτομάτως αλυτρωτικές και κατά τα συνέπεια επεκτατικές διεκδικήσεις στον ελληνικό τομέα της Μακεδονίας. Άλλο είναι να μιλάς για επαρχία ενός κράτους κι’ άλλο να διεκδικείς ως κράτος «Μακεδονία» τις επαρχίες που φέρουν αυτό το όνομα και θεωρείς ότι έχουν κατακτηθεί και πρέπει κάποτε να απελεθερωθούν.
Εκείνο λοιπόν που ενδιαφέρει τους Σκοπιανούς είναι να διεκδικήσουν την διοικητική περιοχή, που λέγεται Μακεδονία και ανήκει στην Ελλάδα, να ενταχθεί στο κράτος που θα φέρει το όνομα «Μακεδονία». Τι το πιο φυσιολογικό, αλήθεια! Θα κινήσουν προς τούτο γη και ουρανό για να αποδείξουν στους διεθνείς οργανισμούς και τη διεθνή κοινή γνώμη ότι η Ελλάδα σφετερίζεται μια ολόκληρη περιοχή που δικαιωματικά και «βάσει του διεθνούς δικαίου» τους ανήκει, γιατί εκεί ζουν τα αδέλφια τους.
6. Οι Σκοπιανοί προπαγανδίζουν για το λόγο αυτό, ότι αυτοί είναι οι Μακεδόνες, που βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με τους Έλληνες, γιατί κατά την δική τους πάλι προπαγάνδα οι Μακεδόνες (όπως ο Φίλιππος ο Β΄ και ο Μέγας Αλέξανδρος) δεν ήταν Έλληνες. Αυτό λοιπόν που προσπαθούν είναι ο αυτοπροσδιορισμός δια του ετεροπροσδιορισμού (δηλαδή του σφετερισμού του ονόματος και της ιστορίας και μέσω αυτών της ύπαρξης τους, ως ξεχωριστή εθνοτική και γλωσσική οντότητα. Ένας τέτοιος ισχυρισμός αποτελεί μια σκέτη απάτη.
Υποτίθεται λοιπόν ότι οι « αυτοπροσδιοριζόμενοι Αριστεροί», ενώ θεωρητικά είναι και κόπτονται υπέρ της ειρήνης, της σταθερότητας, της μη αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια, των σχέσεων καλής γειτονίας, της αλληλεγγύης, του αλληλοσεβασμού, κ.λπ., παραβλέπουν το γεγονός ότι τα Σκόπια μέσω του ετεροπροσδιορισμού θα αποτελέσουν εστία αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια, ( γιατί κανείς δεν θα τολμήσει να παραδώσει τη διοικητική περιοχή Μακεδονία στη «Μακεδονία» των Σκοπίων). Όλοι αυτοί είναι ειλικρινά υπέρ της αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια και υπέρ της αποσταθεροποίησης; Αν ναι, τότε αυτή η θέση, όχι μόνο δεν είναι προοδευτική, αλλά σφόδρα αντιδραστική, γιατί εξυπηρετεί τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα της Νέας Τάξης και της παγκοσμιοποίησης και έρχεται σε κατάφορη αντίθεση με το διεθνιστικό καθήκον.
7. Ωστόσο υπάρχει και ένα άλλο επιχείρημα της «Αριστεράς» που αναγνωρίζει στους Σκοπιανούς το συνταγματικό τους όνομα ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Είναι η περίφημη αρχή της αυτοδιάθεσης. Πολύ σωστά. Η αυτοδιάθεση, την οποία υποστήριζε ο Λένιν, έχει να κάνει με την εθνική ανεξαρτησία. Όμως κανένας από την πλευρά της Ελλάδας δεν τους απειλεί. αντιθέτως όλοι οι Έλληνες και τα πολιτικά κόμματα, θέλουν να υπάρχει το κράτος αυτό στα σύνορά μας. Εκείνοι που απειλούν και εκβιάζουν είναι μόνο οι Σκοπιανοί. Επίσης πρέπει να διευκρινίσει κανείς, αν είναι υπέρ της αλλαγής συνόρων. Αυτοδιάθεση ωστόσο δεν σημαίνει να διεκδικείς ολόκληρη την γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας για τον εαυτό σου! Τότε τι θα πρέπει να πράξουν οι Μακεδόνες της Ελλάδας; Να εφαρμόσουν την αρχή της αυτοδιάθεσης στην ελληνική Μακεδονία ή να παραδώσουν την ελληνική Μακεδονία στους βόρειους γείτονές μας; Δεν είναι γελοία όλα αυτά; Και υπάρχουν αλήθεια αυτοπροσδιοριζόμενοι Αριστεροί που δεν τους ενδιαφέρει ειλικρινά πως θα ονομαστεί το γειτονικό κράτος, γιατί δήθεν εκτός από την ταξική πάλη, δεν έχει τίποτε άλλο σημασία; Δηλαδή μόνο οι γείτονές μας έχουν ευαισθησία. Οι Έλληνες δεν δικαιούνται;
8. Αναγνωρίζουν πως οι Έλληνες είναι εθνικιστές, ενώ οι Σκοπιανοί όχι.
Πρακτικά υποστηρίζουν τους υπερεθνικιστές των Σκοπίων ενάντια στην Ελλάδα.
Και το ερώτημα είναι. Γιατί οι Έλληνες είναι εθνικιστές, μη αναγνωρίζοντας το κράτος των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία; Διεκδικούν οι Έλληνες τίποτε από το κράτος αυτό; Απλώς διακηρύττουν ότι η επαρχία της Ελλάδας που λέγεται Μακεδονία είναι ελληνική. Τίποτε παραπάνω. Δεν θέλουν η ελληνική Μακεδονία να υπαχθεί στα Σκόπια ή να γίνει «Μακεδονία του Αιγαίου». Θέλουν ειρήνη με το κράτος αυτό. Είναι τόσο εθνικιστική αυτή η στάση;
Αντιθέτως, όπως επανειλημμένα διακηρύξαμε, διακυβεύουν οι Σκοπιανοί την ειρήνη και την σταθερότητα στην περιοχή, προβάλλοντας διεκδικήσεις μέσω του ονόματος που δυναμιτίζουν κάθε προσπάθεια συνεννόησης και ειρηνικής διευθέτησης του προβλήματος.
Είναι πραγματικά απορίας άξιο, γιατί συγκεκριμένοι κύκλοι της Αριστεράς, για τους οποίους ο Στάθης στην Ελευθεροτυπία (27.5.2008) αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «Στην καλύτερη περίπτωση έχει φυράνει το μυαλό τους από τα πολλά κλισέ» και συνεχίζει το σχόλιό του: «Οι άνθρωποι αυτοί κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν δύο πράγματα: α) Ότι ο ελληνικός εθνικισμός δεν επηρεάζει την εξωτερική πολιτική της χώρας μας και πάντως δεν κυβερνάει. Αντιθέτως στο ζήτημα αυτό υπάρχει εθνική συναίνεση όλων των κομμάτων ακριβώς πλην των εθνικιστών του ΛΑΟΣ. β) Α contrario, στη FYROM κυβερνούν οι εθνικιστές και ο εθνικισμός τους πυροδοτείται από μια πολεμοκάπηλη και ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ άκρως επικίνδυνη για όλους στην περιοχή (ακόμη και για την Τουρκία)». Οι άνθρωποι αυτοί για τους οποίους μιλάει ο Στάθης, φαίνεται πως πρέπει να μισούν την Ελλάδα, τον ελληνικό λαό και ό,τι ελληνικό! Αλλιώς δεν εξηγείται λογικά η συμπεριφορά τους. Συντάσσονται με τους υπερεθνικιστές των Σκοπίων, για να ακρωτηριάσουν την Ελλάδα, να παραδώσουν την Μακεδονία στους Σκοπιανούς; Στην ουσία αυτοί είναι οι καθαρόαιμοι εθνικιστές, γιατί στηρίζουν τους υπερεθνικιστές των Σκοπίων.
Γι’ αυτό και τους ταιριάζει ο τίτλος: Οι «διεθνιστές» του υπερεθνικισμού.
Η Ελλάδα, μετά τις συνεχείς και ανιστόρητες προκλήσεις από μέρους της αμερικανόδουλης ηγεσίας των Σκοπίων, πρέπει να αναδείξει επιτέλους μια επιθετική πολιτική, η οποία να αντιστρέψει όλες τις μέχρι τώρα αρνητικές συνέπειες από την ενδοτική και δουλοπρεπή πολιτική της. Θα πρέπει να πείσει τις κυβερνήσεις που αναγνώρισαν τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα, ότι έκαναν λάθος και ότι πρέπει να αναπροσαρμόσουν την πολιτική τους υπέρ της Ελλάδας που σταθερά είναι υπέρ της ειρηνικής λύσης του προβλήματος.
Το παιχνίδι ποτέ δεν είναι χαμένο. Αν ήταν έτσι, τότε η Ελλάδα δεν θα υπήρχε ήδη από τους περσικούς πολέμους.
Αλίμονο, αν κάποτε αναγκαστούμε να «συνωστιζόμαστε στην παραλία της Θεσσαλονίκης, όπως «συνοστιζόμασταν» στην παραλία της Σμύρνης!